ای خدا کن نصیبم ناز یار/ زانکه هرکس را به او باشد گذار
از بهشت و از قصور و حور و عین/ گشتمی بیزار از راه یقین
(در حاشیه ص ۳۲):
گر خدا خواهی برو از خود بمیر/ گر فراغت را برو عزلت بگیر
وصل میخواهی بشو از خود جدا/ زنده کن خود را به هستی خدا
اشعار کافر از لحاظ فنی و سلاست یک دست نیست.
(بدون تاریخ و رقم کاتب) که در برخی از صفحات کلماتی یا سطری سیاه شده.
نوع خط:
تزئینات متن:
نوع کاغذ:
تزئینات جلد:
نستعلیق.
عنوانها شنگرف.
فرنگی سفید.
گالینور مشکی عطف تیماج قهوهای.
ماخذ فهرست: مجلد دوم، صفحه ۱۵۹۹-۱۶۰۳.
مثنوی است عرفانی در بحر متقارب که تعداد ابیات آن در نسخه حاضر (که از اول و آخر افتاده دارد) ۱۷۰ و در نسخه دیگر (ش ۸۵۵۶) که در همین کتابخانه میشناسیم ۱۲۰ بیت است.