نالهام از هجر یار ماه جبین است/ نی غلط آن مه کجا بحسن چنین است
مولف از تربیتشدگان محمود میرزا است و چنانکه از مندرجات بیان محمود برمیآید قصائدی غرا در مدح این شاهزاده دارد و ابیاتی از وی در آن کتاب گذارده شده و چنانکه از مندرجات ما (۲/ ۵۸۰) معلوم میشود، محمود میرزا در سفینه المحمود نیز به معرفی وی پرداخته و هدایت گوید: «ملاقاتش اتفاق نیفتاده» بنابراین پیش از سال ۱۲۸۸ق. وفات یافته و در عنوان وی (نسخه حاضر) که در ۱۲۹۷ق. نگارش یافته این جمله نگارش یافته: «من کلام خلد آشیان یوسف خان علیه الرحمه».
برای تقدیم به صادق خان سرهنگ (ص ۵۶) نوشته.
نوع خط:
نوع کاغذ:
تزئینات جلد:
شکسته نستعلیق خوب.
فرنگی.
تیماجی.
ماخذ فهرست: مجلد دوم، صفحه ۱۵۸۴.
پس از اتمام غزلیات و مخمسات و مسمطات و رباعیات یوسف که در حدود پانصد و چهل بیت است، ابیاتی از دیگران و قصیده و غزلی از حکیم شریف، شریف تخلص (۵۷-۶۵) و غزلی از محمدعلی میرزا (ص ۶۵-۶۶) و ابیاتی از نجمالدین و لاادری و حکیم سنائی (ص ۶۶-۶۸) و سوز و گداز میرزا صادق تفرشی در ۱۱۳ بیت (ص ۶۸-۷۸) که آغاز آن این است:
آتشی میبینم ای یاران ز دور/ گرم میآید به چشمم نخل طور
و یک مثنوی در ۲۹ بیت از میرزا طوفان (ص ۷۸-۸۰) که آغاز آن این است:
ای صبا ای مایه آرام من/ کام بخش این دل ناکام من
نگارش یافته است و پیش از شروع به نگارش غزلیات یوسف و مکتوب عشقی و عرفانی از همین شاعر نگارش یافته که آغاز نخستین آنها این است: چندی است که بدام هجر نگاری خوشخو و بدیع الجمال گرفتارم که نه از دیده نهان است و نه بر دیده عیان. اتش عشقش به جانم افروخته و جمله هستیم را سراپا سوخته الخ.