/ از: صدر المتالهین محمد بن ابراهیم شیرازی ( -۱۰۵۰ ق.)
؛ ۱۵*۵/ ۲۰ سم. ۷۲۱ ص. ۲۰- ۲۵ س.
این رساله در ایران در ضمن مجموعه رسائل به چاپ رسیده .
1
2
بسمله، الحمد لواهب الحیوه و العقل و الصلوه علی النبی و الاهل اما بعد اعلم ایدک الله تعالی قد اضطربت الا هوآء و اختلف الاراء فی باب اتصاف الماهیه بالوجود... .
... معنی کلی صادق علیه متحده معه فوجوده به لا بنفسها الا بمجرد الاعتبار و الحمد لله اولا و آخرآ و الصلوه علی محمد و آله الاخیار، تمت.
نوع خط:
تزئینات جلد:
نونویس و به قلم های گوناگون و شامل رساله ها و یادداشت های بسیار از نویسندگان مختلف.برخی از رساله ها و نوشته ها به چلیپا است.
چرم قهوه ای بدون مقوا.
نک: ذریعه، ۱/ ۹۲؛ دانشگاه، ۳/ ۷۷؛ یادنامه، ۱۰۸؛ فلاسفه الشیعه از عبد الله نعمه، ۳۶۵- ۳۶۶.
در صفحات ۱۲۲، ۱۲۰، ۱۴۰، ۱۲۶ فقرات پراکنده زیر آمده: قال فی روضه الواعظین، قال الفاضل المیبدی فی شرح الدیوان، قال المحقق میر صدر الدین محمد الحسینی فی حواشیه علی لسان الخواص، قال الراغب فی مفرداته، فقراتی از شرح صحیفه سید علی خان مدنی، من تحقیقات محمد پارسا در اثبات واجب، اختلف الآراء فی حقیقه الوحی، چند شعر از دیوان حضرت علی(ع)، از شرح نظم البرهان، مثنویاتی از عطار و مولوی. این دفتر در دست آقا ریحان الله از علمای معروف ساکن تهران بوده و (شاید به دست او) مقابله و تصحیح شده.