کتابت برای خزانه سید علی خان بن احمد مدنی شیرازی (۱۰۵۲-۱۱۱۸ق).
1
2
الحمدلله کما هو اهله و الصلوه علی محمد و آله. اعلم وفقک الله انه قد اشتهر علی السنه الطالبه فی هذا العصر تحریم المراه علی زوجها بارضاع من سیذکره.
یقتضی ثبوت اخوه اولاده و ذلک غیر مقتضی للتحریم بوجه من الوجوه. والله اعلم و صلی الله علی محمد و آله اجمعین.
نوع خط:
تزئینات متن:
تزئینات نسخه:
رکابه نویسی:
نوع کاغذ:
تزئینات جلد:
نسخ خوب.
عناوین و نشانیها شنگرف.
بر فراز کلمات آغاز هر روایت خط شنگرف.
بین پارههای اشعار سه ویرگول مثلثی شکل.
پایان احادیث نقطه یا ویرگول شنگرف رنگ.
صفحه اول نسخه سرلوح مذهب و مرصع با کتیبه قلمدانی زرپوش.
همه صفحات مجدول به زر و شنگرف و مشکی.
دارد.
نخودی آهار مهره.
تیماج عنابی ساده، درون کاغذ ابر و باد. قطر: ۳/۸.
1
2
نسخه کامل است.
نسخه بدل و علامت بلاغ دارد.
دارای سه نقطه شک در بعضی از صفحات (برای نمونه ۸۳پ، ۱۱۸پ، ۱۳۰ر، ۱۳۳پ، ۱۳۴ر).
آغاز نسخه یادداشت سید علی خان مدنی که نسخه را برای او نوشتهاند با عبارت: «استکتبه لنفسه و لمن شاء من له المشیئه من بعده عبده علی الصدر المدنی ابن احمد بن محمد معصوم الهاشمی الحسینی الزیدی الامامی کان الله له آمین» و در زیر آن یادداشتی در معرفی او. این یادداشت بدون امضاست و نویسنده آن پس از بر شمردن آثار سید علی خان نوشته که این کتاب در ۳۰ سالگی او - زمانی که شرح صمدیه را نوشته بود - کتابت شده است. وی درباره علت زیدی خواندن سید علی خان نوشته که مراد مذهب او نبوده بلکه نسب وی به زید بن علی بن حسین باز میگردد و این مطلب را او در اوایل شرح صحیفه سجادیه نقل کرده است.
در آغاز نسخه یادداشتی از عبدالعلی میرزا نایب الایاله آمده که کتاب را جناب علام آقا شیخ یحیی امام جمعه و جماعت شیراز به او هدیه و تعارف کردهاند.
در برگ ۱۳۸ر حدیثی از عیون اخبار الرضا صدوق در شب چهارشنبه ۲۹ محرم الحرام ۱۲۶۷ق در دارالعلم شیراز نوشته شده است. در زیر این یادداشت عبدالعلی میرزا نایب الایاله در سهشنبه ۳ ربیعالاول ۱۲۹۶ق نوشته که آن حدیث به خط مویدالدوله است و بار دیگر هدیه گرفتن کتاب از آقا شیخ یحیی سلمه الله امام جمعه شیراز را متذکر شده است.
دارای برگ شمار قدیمی در بالای صفحات.
جزوها ۸ برگی.
در حاشیه تصحیح شده.
1
خریداری کتابخانه پیش از سال ۱۳۲۰ش.
نک: دنا، ۵/ ۸۵۶ - ۸۵۹؛ مقدمهای بر فقه شیعه، ص ۱۷۹؛ التراث العربی المخطوط، ۶/ ۱۸۱ - ۱۸۲.
ماخذ فهرست: جلد ۱/۲۹، صفحه ۵۱۲.
در آغاز نسخه به این صورت خوانده شده است: «هذه الرساله من مصنفات افضل المتاخرین الشیخ علی العالی سقی الله ضریحه».