الحمد لله رب العالمین و بعد فیقول اخرج خلق الله محمد الفخری هذه رساله فی اثبات واجب الوجود بالذات و صفاته بالدلائل التی تقرر عندی قطعیتها و تحصیل العروج من حضیض التقلید الی اوج ذروه... .
... العلم التفصیلی فهی اربعه علی التفصیل المذکور و لما کان بحر العلم بحرآ عمیقآ لا ساحل له اقتصر ما ذکر و الحمد لله علی افضاله و الصلوه و السلام علی سیدنا محمد و آله.
نوع خط:
نوع کاغذ:
تزئینات جلد:
نسخ تحریری.
نخودی رنگ آهار مهره شده.
تیماج مشکی بدون مقوا.
خفری این رساله را نیز بر همان اساس رساله بالا و با اختلافاتی اندک نوشته است. این رساله دارای یک مقدمه، ۳ مقصد و یک خاتمه است بدین گونه:
مقدمه. در اصول و مبانی این باب دارای ۶ مطلب.
مقصد اول. در اثبات وجود واجب الوجود بالذات در این مقصد براهین وجود واجبرا دو دسته و در دو کرده فصل بیان داشته است.
فصل اول. براهین غیر متوقف بر ابطال دور و تسلسل.
فصل دوم. براهین متوقف بر ابطال آن دو. برای مسلک اول در فصل اول ۱۲ برهان (۱۲ طریق) در فصل دوم یک دلیل آورد و گوید: « این دلائل برای عوام است و براهین خواص و خاص الخاص در این مختصر نگنجند».
مقصد دوم. اثبات توحید. در این مقصد ده دلیل برای توحید آورده (مانند رساله سابق).
مقصد سوم. اثبات عالم باری تعالی و وی گوید در این باب دو مسلک است. مسلک عوام و مسلک خواص، نخست ۷ برهان مسلک عوام و سپس براهین مسلک خواص را برای اثبات علم باری نقل کرده است.
خاتمه. در نقل کلمات فلاسفه متقدم و متأخر و بسیار مبسوط است.
فهرست ماخذ: مجلد سوم، صفحه ۲۵۲۳-۲۵۲۴
نک: ذریعه، ۱/ ۱۰۶؛ دانشگاه، ۳/ ۱۲۴-۱۲۸؛ طوس، ۴/ ۴ و ۵.
خفری در خاتمه این رساله از مثل افلاطونی و از تناسخ سخن گفته و از بوذاسف بدین گونه یاد کرده: «بوذاسف منجم تناسخی (یا) رئیس المنجمین الذی هم شیاطین الانس». وی از شفاء شیخ الرئیس، مطارحات صاحب اشراق، و بهمن یار و فارابی نیز یاد کرده است.
کاتب نام خود را فقط در ذیل رساله شرح اثبات الواجب (رساله ش ۱۱) نوشته و در کنار برخی از رساله های تفسیریه این دفتر حاشیه هایی با نشان «لمحرره» دیده می شود.