شکر و سپاس و حمد بیقیاس سزاوار حضرتی است که ذات او از صفات امکان و صفات او از سمت نقصان و افعال او از وصمت عدوان.
بدین سرسبزی و بهجت و استعدادی بدین قابلیت و لطافت پیدا شود و وظیفه دعا آنک بیت... به کام تو بادا همه کار تو/ خداوند بادا نگهدار تو.
نوع خط:
تزئینات متن:
تزئینات نسخه:
نوع کاغذ:
تزئینات جلد:
نستعلیق.
عناوین درون کتیبههای زرین به شنگرف.
نسخه نفیس و هنری از دوران تیموری و مکتب هرات.
صفحه عنوان نسخه یک شمسه مذهب و مرصع نفیس و پرکار با دو سر در بالا و پایین.
وسط آن در زمینه زرین با قلم سفیداب تحریردار نوشتهاند: «برسم خزانه امیر اعظم شجاعالدین محمد خدایداد عمت دولته».
در صفحه آغاز دیوان پیشانی شرفهدار مذهب و مرصع نفیس مضرس، در زمینه لاجورد آن با سفیداب محرر نام کتاب نوشته شده است: «دیوان سید الابرار قاسم الانوار».
دو صفحه اول بین سطور طلااندازی شده.
همه صفحات نسخه مجدول به زر و لاجورد و مشکی.
نخودی آهار مهره.
دو رو، بیرون تیماج مشکی سوخت، با ترنج و سر ترنج و جدولهای زرین، درون قهوهای ساده. قطر: ۳/۴.
4
1
2
نسخه نفیس است.
پایان انیس العارفین مهری بیضوی قرار داشته که آن را پاک کردهاند (برگ ۲۲۸پ).
در صفحه خاتمه انجامه کاتب بوده که آن را خط زدهاند و به هیچ وجه نمیتوان آن را خواند اما زیر آن این دو بیت از کاتب باقیمانده است:
ای آنک ترا طالع مسعود بود/ دانی که مرا از تو چه مقصود بود// یک فاتحه از بهر نویسنده بخوان/ تا عاقبت کار تو محمود بود
در صفحه عنوان نسخه به جز آن شمسه این مطالب هم دیده میشود:
شرح حال کوتاهی از قاسم انوار به نقل از نفحات نوشته خواجه سلیمان بن مستقیم در ۶ ذیحجه ۱۱۷ به ترکی.
معرفی رسائل مجموعه.
یادداشت مطالعه به ترکی در ۱۰۷۵ق از سعید بن ابراهیم طاهر خطاط.
اکثر رکابهها در برش برگها از بین رفتهاند.
جزوها ۸ برگی.
در حاشیه برگهای ۱۴۸پ - ۱۴۹ر و ۲۲۵ر دو غزل از مولانا ابوالقاسم خراسانی ذهبی.
تصحیح و نسخه بدل در هامش صفحات.
3
1
در صفحه عنوان مهر بیضوی: «ابراهیم ابراهیم ۶۸».
در صفحه عنوان مهر بادامی شکل به خط طغرا با نقش: «بایزید بن محمد خان مظفر دائما» که متعلق به سلطان بایزید دوم عثمانی (۸۸۶-۹۱۸ق) است و مهر کروی بزرگی که سجعش احتمالا «به مهر خاتم ختم.../ ز جان بنده سلطان سلیمان هستم» باشد.
خریداری از امیر کریمی آزاد در آبان ۱۳۴۹ش.
ماخذ فهرست: جلد ۱/۲۹، صفحه ۴۸۵.
نک: منزوی، ۲/ ۱۲۸۸؛ فهرستواره، ۷/ ۶۶۶ - ۶۶۷؛ دنا، ۷/ ۵۸۲؛ مجلس، ۲۱/ ۱۸۵ - ۱۸۶؛ و چند نسخه دیگر در ملک، ۵/ ۷۰ - ۷۱ (با نام انیس العاشقین و ناشناس)؛ دارالحدیث قم، ۱/ ۲۳۲ (با نام رساله در عرفان از مولف ناشناخته)؛ جدید گلپایگانی، ۵/ ۲۵۴۹، ش ۷۸۷۵ (با نام شرح حدیث کنت کنزا مخفیا و ناشناس)؛ کاظمینی یزد، ۲/ ۲۲۱ (با نام معرفت انسان و ناشناس).
در پایان این رساله شرح رباعی حوراء ابوسعید ابوالخیر آمده است.