ابتدا باسم الجمیل الظاهر/ محتف بالنور فی المظاهر// شاهد فی العین منظور العیون/ لا تراک العین ما عین العیون
فهم ابیاتم بسی مشکل بود/ زین سبب هر بیخرد در گل بود// گر همی خواهی که فهمی سر ما/ از خودی خود گذر جانم چه ما// پس نباشد کافرا دیگر کلام/ بس کن و دیگر مگو پس والسلام
تمت الرساله هادی المضلین فی یوم سهشنبه سنه ۱۲۵۲، ۲۷ شهر ربیعالاول در دارالسلطنه تبریز بید الحقیر الفقیر المذنب الی الله الغنی زینالعابدین قزوینی... (یک کلمه ناخوانا).
هر که خواند دعا طمع دارم/ زانکه من بنده گنه کارم.
نوع خط:
تزئینات نسخه:
رکابه نویسی:
نوع کاغذ:
تزئینات جلد:
نستعلیق.
سطور چلیپا (۷ ستونه).
دارد.
فرنگی فستقی آهار مهره، با تهنقش و تاریخ ۱۸۱۶.
میشن زیتونی مجدول ساده که به مرور زمان بخشهایی از آن قهوهای شده است. قطر: ۱/۷.
1
عناوین نانوشته مانده است.
با چند یادداشت در برگهای الحاقی آخر نسخه: صورت مخارج تنخواهی که در رجب ۱۳۰۹ق لویئیل پرداخت شده است (شامل صورت خریدها و قیمت و تاریخ آنها).
تاریخ خیار حاجی آقا از روز یکشنبه ۲۳ ذیقعده.
صورت حوالهها و اجاره خانه زن عمو به توسط حاجی هاشم.
بیشتر ابیات مثنوی زهر و تریاق او به تفاریق در این مثنوی نیز آمده است.
وی بیشتر به اهل مدرسه و علم ظاهر میتازد و در پی علم باطنی و حقیقی است.
سروده شده در ۱۲۱۷ق (تاریخها):
مینویسم بهر تو من این کتاب/ رو تو نیکو فکر کن نیکو بیاب// انه سمیته هادی المضل/ ایها السائل منه لا تضل// قال لی بعض فما تاریخها/ قلته تاریخها «تاریخها» (۴پ)
در پایان چندین بیت در «اوصاف همین رساله» آمده که به خاطر آبخوردگی همه ابیاتش خوانده نمیشود. این ابیات پایانی هم از کافر است.