الحمدلله الواحد المتوحد و الفرد المتفرد الذی توحد بالتوحید فی توحده و تفرد بالتفرید ابنجست منه الکثرات بجملتها لوحدته ... .
... قد فرغ من تسوید ... یوم الثلثا رابع عشر ربیع الاول سنه تسع و تسعین و الف علی یدی مولفه ... تم فرغت من تسویده یوم الجمعه ثانی ذی الحجه سنه ست و ثلاثین و ماتین و الف و الحمدلله رب العالمین.
تاریخ کتابت زیر هیچ یک از رسالهها نوشته نشده و به نظر میرسد در اواخر قرن ۱۲ق. یا در نیمه اول قرن ۱۳ق. کتابت شده.
نوع خط:
نوع کاغذ:
تزئینات جلد:
نسخ تحریری یک کاتب.
فرنگی.
تیماج تریاکی سیر.
1
در این فهرست رساله تنقیح به نام «رساله نقد المنطق للصدر قدس سره» یاد شده.
1
این مجموعه متعلق به کتابخانه مرحوم تنکابنی بوده و بر پشت برگ آن فهرست رسالههای موجود در آن نوشته شده.
نک: دانشگاه ۵/ ۱۱۹۶؛ ذریعه ۱۳/ ۱۹۹.
ماخذ فهرست: مجلد سوم، صفحه ۲۲۷۲-۲۲۷۳.
شرح بر حدیث راس الجالوت.
حدیث راس الجالوت که در آن مباحثه و مناظره حضرت رضا (ع) با راس الجالوت رهبر یهودیان آمده صدوق در عیون اخبار الرضا (ع) آورده است. مولی مهدی بن ابی ذر نراقی و نواده او محمد بن احمد نراقی نیز آن را شرح کردهاند و این دو شرح به چاپ رسیده. کتاب حاضر از قاضی سعید قمی است در یک مقدمه و سه «فایده» و یک خاتمه. وی در خطبه گوید: ما این مقاله را فواید الرضویه نامیدیم. قاضی این شرح را در ۱۴ ربیع الاول ۱۰۹۹ق. به پایان رسانید.
پراکندههایی نیز در نسخه هست که اینجا ذکر میشود:
جواب نامه شیخ احمد احسایی (۱۰۰ر) به زبان عربی است.
پاسخ نامه هایی است که یکی از خواستاران شیخ احسایی به سوی او نوشته و عبارات آن را مسجع آورده است این پاسخ چنین نوشته شده: در جواب نامه شیخ عالیمقام عارف علام آقا شیخ احمد احسایی نوشته شد: یا من بلغ العلی کمالا/ یا من کشف الدجی جمالا/ به هر جمعیتی وصل تو جویم/ لعل الله یجمعنی و ایاک/ عجری عن تحریر شوقی الیکم/ کعجری عن ادارک المثول لدیکم/ سلامی و ان کان مثلی لا یلیق بکم/ و لکن سلام العلی الا علی علیکم. در پایان نامه این چنین آمده است: «فختم الله لنا کما ختم بعاقبه العاقبه و جمعنا و ایاکم بدار الزلفی و العاره بجاه اصحاب الولایه و اولیاء الوراثه... و السلام علیکم یا اهل الولایه و الربانیه ... والسلام».
تحقیق در معنی لفظ جلاله (۱۳۴ر) به زبان عربی است.
در گ ۱۳۴ر نخست چهار سطر از پایان رساله حدوث العالم آمده و آن گاه بقیه صفحه در تحقیق وضع اسم جلاله است و در آن از صدرای شیرازی یاد شده این رساله به جز رساله دوانی و فخر رازی است.
اسرار الایات و انوار البینات
/ صدر المتالهین شیرازی محمد بن ابراهیم ( - ۱۰۵۰ق.)