عنوان
پدید آورنده
موضوع
رده
کتابخانه
محل استقرار
۱۰-۲۲۲۲۵
عربی
خلق الافعال
[نسخه خطی]
/ از: سید محمدحسین حسینی پسر عبدالباقی
: جعفر پسر محمد حسین
، ۱۲۱۱ق.
۸۷ پ - ۱۰۱ ر.
؛ رقعی. ۱۱*۵/ ۱۷ سم. ۱۰۱گ. سطور: گوناگون.
1
2
3
(بسمله) لا یخفی ان الظاهر من مذهب کثیر من الحکماء و الموافق عندهم و قوانیهم ان الحوادث مطلقا اعم من ان یکون ذاتا او صفه او فعلا و الفعل اعم من ان یکون من الله تعالی او من العبد مستنده الی سلسله من الموجودات التی تکون بمنزله الآلات و الشرائط...و بهذا النحو یرتبطون الحوادث بالقدیم...و آخرون منهم یقولون ان الخصوصیه و القابلیه و الاستعداد الذاتی من جمله الشروط... .
...و علی کلا التقدیرین یکون السعی فی الاعمال و المشاق عبثا کمالا یخفی علی الناقد البصیر و المتامل الخبیر...هذا ماسنح لی فی نهایه السرعه...و قله البال و توزع الاوقات،...حین مطالعه المقاله العاشره من کتاب الشفا و قرائتها...کتب بینماه الجانیه العبد الذلیل المتلجی الی ربه الهادی و الدلیل...محمد حسین بن عبدالباقی...فی ظهر یوم الخمیس الثانی من شهر صفر فی سنه ثمانیه و ثمانین و ماه بعد الالف...سنه ۱۱۸۸.
و نقل من خطه الشریف بلا واسطه العبد الاقل الاحقر ابن محمد حسین الکاتب لکلام الله محمد جعفر عفی عنهما عسی الله ان یجعل ذلک ذخیره لیوم لاینفع مال و لابنون الا من اتی الله بقلب سلیم نفعنا الله به و سایر المومنین و سقانا من طهور کاسه من مختوم رحیق انه ولی التوفیق فی شهر ذیقعده الحرام سنه احد عشر و ماتین و الف من هجره سید الانام...1211.
وی ظاهرا همان سید محمدحسین خواتون‌آبادی ( -1233 یا 1232ق) امام جمعه اصفهان و از نیاکان خاندان امام جمعه تهران است. پدر میر عبدالباقی، میر محمدحسین پسر میر محمدصالح خاتون‌آبادی، داماد محمدباقر مجلسی بوده و همین یکی بودن نام مولف و جدش موجب آن شده است که برخی تالیفات، به هر دو نسبت داده شود از آن جمله درپادری که در اعیان الشیعه به جد منسوب شده. برای میر محمدحسین مولف این کتاب، این چند تالیف یاد شده: جهادیه (ذریعه، 5/ 296)، رد پادری، منجزات مریض و رساله عملیه، اما کتاب حاضر در شمار مولفات وی یاد نشده. در این کتابخانه رساله‌ای دیگر نیز از سید محمد حسین بن عبدالباقی موجود است که در شمار مولفاتی در روضات و دیگر مراجع یاد نشده.
نوع خط:
تزئینات متن:
نوع کاغذ:
تزئینات جلد:
همه این رساله‌ها و یادداشت‌ها به خط نسخ جعفر پسر محمد حسین و در ۱۲۱۱ق نوشته شده.
در کنار صفحات عناوین با شنگرف نوشته شده.
آهار مهره شده.
تیماج طوسی رنگ (قبل از صحافی جلد نسخه پارچه‌ای سبز رنگ و قطع آن ۵/ ۱۰* ۵/ ۱۵ بوده است).
2
1
1
1
چند فقره حاشیه از مولف با نشان «منه» و نیز چند فقره حاشیه بدون نشان در حواشی آن موجود است.
یادداشت‌ها و فقرات پراکنده نظم و نثر در دفتر به این قرارند: اشعار در موضوعات پراکنده (گ ر ۱۵- پ ۱۱).
اشعاری از طاهر بن عرب حافظ اصفهانی (گ 32 پ- 34 ر).
فهرست منظوم سور قرآنی از میر محمد رفیع طالقانی (۸ بیت) (گ ۳۵ ر).
ماخذ فهرست: مجلد سوم، صفحه ۲۴۶۵-۲۴۶۶.
نک: اعلام الشیعه، 2/ 396- 397؛ اعیان الشیعه، 44، ص 270 و 45، ص 236؛ روضات الجنات، 199- 200، ذریعه، 5/ 296 و 10/ 215.
نام رساله مذکور توحیدیه و مسلما از همین مولف است (رساله ۱۶ همین نسخه).
مصنف این کتاب را در 1188ق پرداخته و خود در 1211ق (که نسخه ش 1825 از روی نسخه اصلی نوشته شده) زنده بوده. در این رساله از فیض کاشانی و محمداسماعیل مازندرانی و دوانی یاد کرده و آرای متصوفه و متالهان را در مسئله حدوث مردود دانسته و بر فیض و دوانی خرده‌گیری کرده. در پایان رساله گوید: «این رساله را با شتاب تمام به هنگام مطالعه و خواندن مقاله دهم کتاب شفاء نوشتم».
دعا و حرز
۱۰۳۵۵۵۳
۱۸۲۵
/
۱۶
ایران
کتابخانه٬ موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی
20121028
MF
87856
a
Y
