بسمله، الحمد لله الذی هدانا لمناهج السداد و ساقنا الی مدارج الرشاد و سلک بناسبل محجه البیضاء و الهمنا وجه حجته الغراء فناله الرضوان الی ریاض...و بعد فانی لما تصفحت القصیده المتوحده فی نظمها المنفرده...المنسوبه الی الشیخ الرئیس ابیعلی الحسین...وجدتها مغلقه الابواب مسدوله الحجاب مشتمله علی عبارات شایعه...فلما انتهیت الی غایه مقاصدها و وقفت علی نهایه مراصدها رایت ان اشیر...
...و نرجو من الله ان یکون قد انعمنا برد الجواب فانه ولی التوفیق...قد تم بعون الملک العزیز فی یوم الثلثا ثامن شهر شوال فی مشهد الرضوی علیه و علی آبائه آلاف التحیه و الثناء من شهور ثلث و ثلثین و ماتین بعد الالف الهجری.
بدون تاریخ و ذکر نام کاتب، تنها تاریخ ۱۲۳۶ق در ذل ش ۲۸ هست.
تزئینات جلد:
تیماج قهوهای.
1
1
2
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
یادداشتها و قطعات نظم و نثر و فقراتی منقول از دانشمندانی مانند حاجی ملا هادی سبزواری و تاجالدین منجم خوارزمی و نسبنامه مولوی، خلیل قزوینی و یادداشتهایی بدون تصریح به نام منقول عنه، موجود است.
در ص ۳۷۵ سطوری از محبوب القلوب از تصنیفات قطبالدین محمد بن شیخ علی الشریف الدیلمی اللاهیجی.
در کنار ص ۱۰ حاشیهای با نشان «احمد بن علی محمد الرشتی عفی عنه» دیده میشود.
روی آخرین صفحه نسخه یک نسخه طبی و چند دستور ختم است که از آن جمله یکی منقول از شیخ بهایی است درباره خواص سوره توحید.
ص ۹۳- ۹۲ مطالبی درباره عایشه گفته، تجملت تبلغت و لو عشت تفیلت.
ص ۱۴۶- ۱۴۴ بخشی از اسفار.
ص ۱۴۹- ۱۴۸ تاویلات عبدالرزاق کاشانی در تفسیر آیه «و اضرب لهم مثل اصحاب القریه اذجاءها المرسلون».
ص ۲۲۳- ۲۲۱، «فائده من کلام شیخ ابوالحسن خرقانی»، ص ۲۸۴- ۲۷۲ پراکندهها و فوائد.
در صفحات 355 تا پایان دفتر، یادداشتهایی در موضوعات پراکنده دیده میشود: ص 355. و من جمله القضایا الغربیه و الاحکام العجیبه المنسوبه الی مولانا و مولی الکونین علی بن ابیطالب...
ص 356. و هذا الوجود هو الاسم المکنون المخزون المشار الیه فی الحدیث المروی عن ابیعبدالله علیه السلام...
ص 356. منقول است از حضرت امیرالمومنین علیه السلام که سه سطر به طریق رمل نقطه نهند به شرط آنکه سطر دوم از سطر.
ص 357. المروی عن سیدنا رسول الله صلی الله علیه و الیه انه قال.
ص 359. و من الصلوات المندوبه صلوه ذات الرقاع عن ابی عبدالله علیه السلام قال اذا اردت امر افخذ.
دکتر مهدوی 21 گزارش به تازی و فارسی از برای این قصیده آورده است. کمالالدین میثم فرزند علی فرزند میثم بحرانی ( -679ق) شارح نهج البلاغه که از فیلسوفان و متکلمان بوده است، بر قصیده عینیه ابن سینا این گزارش را نوشته و نام آن بر خلاف مذکور در نسخه ما و فهرست مصنفات، النهج المستقیم علی طریقه الحکیم است و مولف خود در پایان رساله بدین نام تصریح کرده است.
در فهرست مصنفات شیخ شرحی بر قصیده عینیه به نام المنهج المستقیم بدون ذکر مولف یاد شده.
در فهرست دارالکتب، النهج المستقیم به محییالدین منسوب گشته است.