؛ رحلی. ۲۱*۳۴ سم. ۶۰۶ص. (بدون احتساب سه صفحه آغاز نسخه) ۲۵س.
1
2
رساله فی التخییر بین الاتمام و القصر فی المواضع الاربعه تالیف اقل العباد محمد المشتهر ببهاء الدین العاملی. بسمله الحمدلله الذی قصرت الالسن بتمامها عن اعداء حمده و الصلوه علی سیدنا محمد و آله اکمل الخلایق من بعده اختلف اهل الاسلام فی مسئله قصر الصلوه فی السفر هل هو واجب مطلق لا یجوز العدول ... .
... المزار الفایض النور الموسوم بشاه طور علیه و علی آبائه السلام الی یوم النشور آخر شهر ربیع الاخر سنه ۹۹۷ نقلت من نسخه کتبت للمولف قدس سره.
تاریخ کتابت: ۱۰۷۹ق (در ص ۲۹۰، ۲۹۵، ۲۹۹، ۳۱۶، ۳۲۰، ۲۹۳، ۳۳۳)، ۱۰۸۱ق. (در ص ۳۴۷، ۳۵۵، ۳۶۳، ۳۶۵) ۱۲۸۱ق. (در ص ۳۵۰)٬ ۱۱۸۱ (در ص ۲۵۶)٬ ۱۲۰۵ (ص ۱۵)٬ ۱۰۸۰ (۵۴۰، ۵۵۵) ثبت شده است.
نوع خط:
تزئینات متن:
نوع کاغذ:
تزئینات جلد:
نسخ.
عناوین با جوهر قرمز و متن کتاب با جوهر مشکی است.
فرنگی سفید.
تیماجی قرمز ضربی که در وسط آن ترنجی کوبیدهاند.
1
1
دفتری است نونویس که همه رسالههای آن با خط یک کاتب و بسیار پاکیزه نوشته شده است.
در آغاز نسخه روی ۳ صفحه فهرست رسالههای موجود در نسخه با جدولهایی به خط قرمز نوشته شده و شماره رسالهها را تا ۱۴۰ نشان داده ولی با مراجعه معلوم میگردد از این تعداد تنها بخشی رساله و بقیه فقراتی است برگزیده از کتب و رسائل دانشمندان و یا کتب احادیث و تفاسیر از جمله متفرقاتی در صفحات ۵۸۷-۵۷۸-۵۵۵ و ۵۴۰.
ماخذ فهرست: مجلد سوم،صفحه ۲۳۹۸-۲۳۹۹.
نک: ذریعه ۱۷/ ۱۰۰؛ ریحانه الادب ۲/ ۳۸۹؛ سرگذشت شیخ بهائی ۱۰۲؛ ذریعه ۱۱/۱۴۱؛ کشف الظنون ۲۷۸.
اثبات تخییر بین قصر و اتمام در نماز در اماکن اربعه. در پایان رساله (نسخه ما) پیداست که شیخ بهائی این رساله در آخر ربیع الاول ۹۹۷ق. به هنگام عزیمت به زیارت مقبر ه«شاه طور» به پایان رسانیده. به نوشته کاتب این نسخه از روی نسخه اصل کتابت شده است.