/ از: سنان الدین یوسف بن عبدالملک بن عبدالغفور رومی، معروف به قره سنان (۸۵۲ق)
، به احتمال زیاد قرن ۱۰ق.
؛ ۳۸۰ص،۱۵سطر،۱۲*۵/۱۷سم.
1
2
بسمله، الحمدلله الذی بیده التثبیت و التصریف و حفظ کلم القرآن عن التغییر و التحریف... و بعد فیقول العبد یوسف...
... و الی لقولهم الیک و حتی حملا علی الی لانها بمعناها فی الغایه واالانتهاء.
شارح از علما و مدرسین نسبتا معروف عثمانی است که در فنون ادبی عربی تصنیفاتی دارد که غیر از این اثر، از جمله آثار اوست:حاشیه علی المقصود فی الصرف، زین المنار فی شرح منار الانوار نسفی در اصول فقه، شرح المخلص چغمینی در هیات، روح الارواح بشرح مراح الارواح.
نوع خط:
تزئینات متن:
تزئینات جلد:
نسخ تحریری.
عناوین شنگرف و بر فراز عبارات مورد شرح نیز شنگرف است.
مقوایی سخت با روکش کاغذی، عطف و حواشی تیماج عنابی.
1
در آغاز مختصر شرح حال و تصانیف شارح به نقل از طاشکبری زاده نقل شده است.نسخه حاظر از نسخههای نادری است که تا به حال نسخهای از آن در ایران مشاهده نگردیده است.
2
یادداشت وقف کتاب از «خواجه زاده مصطفی افندی بن عبدالله افندی بن محمد افندی سنه ۱۱۶۳» در آغاز کتاب وجود دارد.