لامیه العجم قصیدهای است معروف از مویدالدین ابواسمعیل حسین بن علی اصفهانی مشتهر به طغرایی ( -۵۱۵یا ۵۱۸ق.)
این کتاب را الغیث الذی انسجم و غیث الادب الذی انسجم نیز خواندهاند.
ادبا بر این قصیده شروح بسیار نگاشتهاند مانند: نشر العلم فی شرح لامیه العجم جمالالدین خضرمی، حل المبهم و المعجم فی شرح لامیه العجم علی بن قاسم طبری، ایضاح المبهم من لامیه العجم ابوجمعه و شروح و تعلیقات دمیری و دمامینی و عکبری و تلخیص محمدبن ابیبکر بدرانی و غیرهم.