آغاز جزء اول: سپاس مر خدای را که هستی همه حقائق از اوست و درود بر پیغمبران و پاکان و گزیدگان او...
آغاز جزء دوم: سپاس آن خدای را که آفریدگار جهان است و بخشنده عقل و جان است بهترین چیزین که عاقل اختیار کند و در آن رنج برد شناخت باری جل جلاله است و دانستن چیزها چنان که هست و در علوم حقیقت معلوم شده است که سعادت مردم از آن روی که مردم است در دانستن راست است پس بهترین تقربی که دوستان حقیقت به یکدیگر کنند ارشاد است به علم و دانش راست و دوستی از دوستان حقیقت بر من حقهاء بسیار داشت و قضاء حق او به مقتضی دوستی خواستم که بهترین چیزی کنم و در اثناء مفاوضات هر وقتی از او شنودمی که گفتی ای کاشکی طبیعیات و الهیات اشارات از سخنان شیخ رئیس به زبان فارسی بیان کرده بودندی پس من بیچاره از قضاء حق دوستی و توسل جستن به تحصیل مراد در آن شروع نمودم به قدر وسع و طاقت...
نوع خط:
نسخ ریز.
ماخذ فهرست: مجلد دوم، صفحه ۱۰۷۴-۱۰۷۵.
مشتمل بر ده «نهج» در علم منطق و ده «نمط» در حکمت. این نسخه به زبان پارسی است و ترجمه آن را به انوری نسبت کردهاند، انتساب ترجمه به انوری اگرچه مسلم و محقق نیست و در فهارس اروپایی اشارتی که موید این سخن باشد نیافتیم معهذا فصاحت و شیوایی بیان به اهمیت نسخه گواهی میدهد.
مترجم در جزء اول ده «نهج» را به هفتاد و دو «فصل» مبدل داشته و جزء ثانی ترتیب اصلی را حفظ کرده است.