در سده ۱۳ عبدالقادر کوی ساوجبلاغی طبیب در بسیاری از برگهای نسخه یادداشتها و نکاتی را افزوده که به همه آنها اشاره شد.
1
2
الحمدلله علی الانعام/ ثم صلاته مع السلام// علی نبیه الفرید المجد/ و آله و صحبه من بعد// یقول راجی لطف رب واهب/ احمد المعروف بالکواکبی// معاشر التدریس و التعلیم/ من کل ندب فاضل فهیم// اسالکم سوال مستفید/ خال عن التعجیم و التفقید...// قد حکم السعد علی القاضی بما/ فی سوره النساء بسهو افهما// فی آیه الفضل علی الرسول/ فی حفضه من آفه التضلیل// اذ قال ان جمعه الضمیرا/ لشبه تعظیم به اشیرا// یقول لا جمع هناک قطعا/ فما الذی لنا یفید الدفعا، عباره العلامه القاضی قدست روحه فی هذا المقام هکذا و لو لا فضل الله علیک و رحمته باعلام ما هم علیه بالوحی و الضمیر للرسول و جمعه للتعظیم.
لان الاعلام محفوظه عن التصرف بقدر الامکان و الله المستعان و علیه التکلان و الحمدلله وحده و صلی الله علی من لا نبی بعده و علی آله و اصحابه الکرام عدد قطر الغمام.
نوع خط:
تزئینات متن:
تزئینات نسخه:
نوع کاغذ:
تزئینات جلد:
نسخ با مایههای ترکی.
عناوین و نشانیها شنگرف.
نسخهپردازی عثمانی.
صفحات جدولکشی شده با شنگرف و سبز.
سطور چلیپا و معمولی.
چند سر لوح معمولی در برگهای ۱پ، ۱۱ر، ۲۵ر، ۵۷پ، ۸۸پ، ۱۱۰پ، ۱۹۱پ، ۲۰۱پ، ۲۰۵ر و ۲۲۱پ.
فرنگی نخودی آهار مهره.
میشن قهوهای ضربی با ترنج و سر ترنج، گرهدار، با سر طبل منقش و شمسه ضربی. قطر: ۴/۳.
1
3
1
یادداشتهای آغاز نسخه به شرح زیر:
فهرست کتابهای عبدالقادر کوی طبیب.
یادداشتی از محمد مولوی که نوشته نسخه از آن جد او مولوی ملا عبدالقادر طبیب بوده و سپس به پدرش حاجی ملا عبدالله مولوی طبیب رسیده و سر آخر در سال ۱۳۵۲ق در تملک او قرار گرفته است.
چند دستورالعمل پزشکی به خط عبدالقادر.
در برگ ۸۶ر نام محمد حاغلوما در ۱۱۷۵ق که آن را محو کردهاند ولی از اثرات باقیمانده مرکب میتوان کلمات را خواند.
در برگهای ۸۸پ، ۱۱۰پ، ۲۰۰ر و ۲۴۳ر مهرهای عبدالقادر کوی طبیب و یادداشت وقف او نوشته شده است.
در بالای برگ ۲۵ر و ۲۵پ و ۲۶ر و ۳۵ر کسی نوشته برگ اول این رساله (شرح القصیده الخمریه) ده برگ جا به جا صحافی شده بود ولی بعدا این اشتباه در صحافی مجدد اصلاح شد.
نسخه کامل است.
3
2
1
در آغاز نسخه مهرهای زیر آمده:
در آغاز نسخه دو مهر از عبدالقادر کوی طبیب یکی بیضوی به نقش: «عبدالقادر» که از تاریخ آن عدد ۱۲۴ خوانده میشود و دیگری مربع شکل که درون آن کلمه «... عبدالقادر» به صورت طغرایی نوشته شده است.
مهر بیضوی: «محمود ۱۲۵۷».
در آغاز نسخه عبدالقادر کوی طبیب در کنار مهر مربع شکل نوشته که این کتاب وقف بر اعلم و صالح اولاد و احفاد اوست.