عنوان
پدید آورنده
موضوع
رده
کتابخانه
محل استقرار
۱۰-۱۷۰۱۳
فارسی
جنگ نظم و نثر
[نسخه خطی]
/ / از: مختلف و قسمت عمده از توحید سپاه منصور (قرن ۱۲) و بخشی از محمد بن عبدالغفور بروجردی (قرن ۱۲).
: محمد بن حاجی عبدالغفور بروجردی (ص ۱۵۹) و اغلب به خط توحید سپاه منصور (ص ۲۰۶).
؛ ۳۷۶ص، سطور مختلف و غالبا ۱۲ سطر سه ستونه؛ ابعاد ۲۵*۵/۱۱ (بیاضی)
تاریخ کتابت: به تاریخ‌ها و مکان‌های مختلف کتابت شده که برخی از آن ها چنین است: ۱۱۴۹ق. در بروجرد(ص ۱۷)، شعبان ۱۱۴۹ق. در همانجا (ص ۴۱)، ۱۱۴۹ق. (ص ۶۸)، دهم ذی الحجه ۱۱۴۶ق. (ص ۳۷)، دهم ذی الحجه ۱۱۴۷ق. (ص ۳۸)، ۳ جمادی الثانی ۱۳۰۴ق. که متاخر است (ص ۷). ربیع الاخر ۱۱۴۹ق. در بروجرد (ص ۴۳)، ۱۴ ربیع الثانی ۱۱۴۸ق. (ص ۴۴)، ۹ شوال ۱۱۴۷ق. (ص ۷۳ و ۷۵)، رمضان ۱۱۴۷ق. (ص ۴۷)، ۱۰ رجب ۱۱۴۹ق. (ص ۵۳)، ۶ ربیع الثانی ۱۱۴۸ق. (ص ۵۴)، ۲ شوال ۱۱۴۷ق. (ص ۶۷)، ۱۱۶۶ق. (ص ۷۷)، ۱۱۶۷ق. (ص ۷۸)، ۱۱۴۸ق. (ص ۱۱۰) در منزل اوچ کلیسا در حوالی ایروان، صفر ۱۱۴۸ق. (ص ۱۱۸) در ایروان، جمادی الاول ۱۱۴۸ق. (ص ۱۳۷) در قادس (ص ۱۳۷ و ۱۴۸)، ۱۱۴۶ق. (ص ۱۵۲) در شروان، ۱۶ جمادی الاول ۱۱۴۹ق. (ص ۱۵۹) که کاتب نام خود را ذکر کرده: « محمد بن حاجی عبدالغفور بروجردی» و سال مطابق لوی ئیل بوده،۱۸ شعبان ۱۱۴۹ق. (ص ۱۹۷)، ۱۱۵۰ق. مطابق ئیلان ئیل (ص ۲۲۴) در خلخال(ص ۲۲۶) ، صفر همان سال در قزوین (ص ۲۲۷)، ۲۵ ربیع الثانی ۱۱۵۰ق. در قندهار(ص ۲۳۷)، ۲ شعبان ۱۱۵۰ق. در قندهار (ص ۲۴۴) ، محرم ۱۱۵۲ق. (ص ۲۵۰)، ۱۲ جمادی الثانی ۱۱۵۱ق. در کابل و در شعبان همان سال در جلال آباد سپس در میانه بیشابور و لاهور در حین گذشتن از آب مشهور به اتک (ص ۲۵۸)، ۹ شعبان ۱۱۵۱ق. که از بیشابور از محال هندوستان با سپاه روانه لاهور بود (ص ۲۶۱) ، شب آخر شوال ۱۱۵۱ق. در کنار رود جیلم لاهور (ص ۲۶۲)، ۱۴ محرم ۱۱۵۲ق. در دار الخلافه جهان آباد (ص ۲۶۲)، ذی حجه ۱۱۱۵۱ق. در شاهجهان آباد (ص ۲۶۵)، جمادی الاول ۱۱۵۰ق. در قندهار (ص ۲۸۰)، ۱۰ شعبان ۱۱۵۲ق. در کابل به اراده رفتن به ولایت روس (ص ۲۹۶)، رمضان ۱۱۵۲ق. در هرات (ص ۲۹۷)، ۲۶ محرم ۱۱۵۳ق. در آستارا(ص ۲۹۸)، ۲ ذی قعده ۱۱۵۲ق. در ساری (ص ۲۹۸)، ۱۷ شعبان ۱۱۵۳ق. در دنبوم روس (ص ۳۰۴)، کاتب در (ص ۳۰۵) می نویسد: « به تاریخ سیزدهم شهر شوال در قصبه زنبو (؟) من مملکت روس در هنگامی که آتش به عمارتی که نشسته بودیم افتاد با بعضی اسباب پادشاهی و پانزده شانزده راس اسب و استر فقیر در آن وقت سوخته بود »، ۹ ذی حجه ۱۱۵۴ق. در پطرزبورخ روسیه (ص ۳۱۷و ۳۱۹)، یادداشتی متاخر به تاریخ ۱۲۵۹ق. در خوی: « تاریخ خراب شدن خوی از زلزله و عهد محمد شاه [قاجار] در حکومت سلیمان خان خلف حسین خان دنبلی روز شنبه ۱۷ ربیع الاول در ساعت و نیم تا سه ساعت از طلوع آفتاب گذشته سنه ۱۲۵۹ق. مطابق توشقان ئیل، اثر راقم حروف درباره بلای زلزله خوی: از قدرت دارنده این کون و مکان/ این واقعه عجیبه گردید عیان/ در سال هزار و دو صد و پنجه و نه/ از زلزله شد مملکت خوی ویران. یادداشتی دیگر در حدوث زلزله در ۳ ربیع الثانی شب یکشنبه ۱۳۰۵ق. (ص ۳۶۴) و نیز یادداشتی دیگر (ص ۳۷۹): در این سال که تاریخ هجرت نبوی (ع) یکهزار و سیصد و شانزده است، مقیم در الکاء ارومیه بودم ساعتی فارغ از خیال فقرا نبودم زیرا که حبوبات به نهایت گرانی است خداوند خودش ترحمی نماید گدم خرواری هشت عباسی دوازده تومان ، هر چیز به همین طریق، محمد حسن اسلامی ۱۳۱۶.
نوع خط:
تزئینات متن:
تزئینات جلد:
نستعلیق و شکسته نستعلیق خوش.
عناوین شنگرف.
تیماج مشکی مجدول حاشیه گرهی.
ماخذ فهرست: جلد۱/۴۰، صفحه ۲۰-۲۵.
شامل اشعاری از: جامی (ص ۱).
چند شعر از شاعری با تخلص طوفان (ص ۳).
بحر طویل بدون ذکر سراینده (ص ۴).
سعدی (ص ۵).
دوباره از طوفان (ص ۶).
دوباره از سعدی (ص ۹).
طوفان (۱۰).
سعدی (ص ۱۱).
قصیده موسوی خان (ص ۱۵).
ترجمه الشوق مولانا عرفی (ص ۲۳).
عبد المولی متخلص به « مولی » (ص ۲۹).
قصیده پزشکی میرزا سنجر کاشی برای حکیم نظام الدین کتاریون (کذا) (ص ۳۶).
تقسیم العداله وحشی (ص ۳۶).
کلیم همدانی (ص ۳۷).
قصاب کاشانی (ص ۳۷).
ملا نظری (ص ۳۸).
صفی قلی بیگ (ص ۳۹).
طالب کلیم (ص ۴۰).
واعظ قزوینی (ص ۴۱).
امیر خسرو دهلوی (ص ۴۱).
بحر طویل میر سید علی « مهری » تخلص (ص ۴۳).
صائب تبریزی (ص ۴۴).
نثری ادبی آمیخته به نظم بدون نام مولف (ص ۴۵).
بحر طویل حامی (ص ۴۷).
گلشن خیال محمد طاهر نصر آبادی (ص ۴۸).
امیر علیشیر (ص ۵۳).
فرهاد و شیرین وحشی (ص ۵۴).
میر سید محمد « حسرت » تخلص (حاشیه ص ۶۸).
صایبا در تعریف تباکو گفته (ص ۶۸).
میرزا مهدی کوکب (ص ۶۹).
میرزا محمد بیگ کرمانی « نکهت» تخلص (ص ۷۲).
آقا رضا صبا (ص ۷۳).
زبده النساء بیگم « محقر » تخلص (ص ۷۴).
کلیم (ص ۸۱).
دیوان فردوسی [ به همین نام در : ذریعه]، ج۴ آمده است که گویا منتخبی از شاهنامه است (ص ۸۲).
مجنون عامری (ص ۱۱۰).
جامی (ص ۱۱۰).
طالب آملی (ص ۱۱۱).
مثنوی معراج خیال میزا علیرضا تجلی (ص ۱۱۲).
مثنوی سوز و گداز نوعی خبوشانی با چند شعر دیگر از او (ص ۱۱۹).
مثنوی سلیم (ص ۱۳۸).
در تعریف لاهیجان (ص ۱۴۸).
زمی ازردی (ص ۱۵۲).
ساقی نامه میرزا ابراهیم ادهم (ص ۱۵۴).
سندی که عاشق از معشوق گرفته (ص ۱۶۰).
میرزا محمد حسین اسفراینی (ص ۱۶۴).
میرزا عبدالکریم متخلص به « اثیم » (ص ۱۶۴).
حسن شاملو (ص ۱۶۵).
بحر طویل ولی قلی بیگ مستوفی شبستان (ص ۱۶۶).
مخلصای کاشی (ص ۱۷۰).
مومنای مشهدی (ص ۱۷۴).
قصیده‌ای در شان امیر المومنین علی علیه السلام ( که متاسفانه نام سراینده از لبه برگ پاره شده (ص ۱۷۶) با مطلع: شیشه ام را بس که گردون زد به سنگ انقلاب/ گشت دور اولم چون آخر بزم شراب.
قصیده میرزا مهدی متخلص به « الهی » مشهور به گل سرخ که در باب مرخص شدن از بستن رصد گفته است (ص ۱۸۲).
کلیم (ص ۱۸۶).
صائب تبریزی (ص ۱۹۲).
واعظ قزوینی (ص ۱۹۴).
کلیم (ص ۱۹۶).
صائب تبریزی (ص ۱۹۴).
واعظ قزوینی (ص ۱۹۴).
کلیم (ص ۱۹۶).
نامه محسنای قلندر به حاکم بندر عباس (ص ۲۰۰).
قصیده مولانا عرفی که در نعت پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله سروده (ص ۲۰۳).
در منقبت امیر المومنین علی علیه السلام از عرفی (ص ۲۰۷).
حاجی محمد جان « قدسی» (ص ۲۰۹).
کلیم (ص ۲۱۷).
ساقی نامه میر رضی آرتیمانی (ص ۲۱۹).
مطایبات سید علی مهری (ص ۲۲۵).
میرزا عبد الغفار مذنب (ص ۲۲۷).
سعدی (ص ۲۲۸).
ذبیحا (ص ۲۲۹).
فضولی به ترکی (ص ۲۳۰).
منتخب مثنوی فرهاد و شیرین میر عقیل کوثری (ص ۲۳۰).
نظیری (ص ۲۳۷).
نامه‌ای ادیبانه بدون نام نویسنده که در زمان شاه عباس نوشته شده (ص ۲۳۶).
بحر طویل فضولی بغدادی(ص ۲۴۰).
نظیری (ص ۲۴۲).
کلیم (ص ۲۴۲).
صائب (ص ۲۴۵).
صفی قلی بیگ (ص ۲۴۵).
عصمت بخارایی (ص ۲۴۶).
فرمان همایون بی نام (ص ۲۴۹).
ذو قافیتین از قصاب (ص ۲۵۲).
صائب (ص ۲۵۲).
نثر ادیبانه با عنوان « چون و چرا » (ص ۲۵۳).
زلالی (ص ۲۵۷).
غزل و یک رباعی ترکی از اصفی (ص ۲۵۸).
کلیم (ص ۲۶۱).
امیر خسرو (ص ۲۶۲).
صائب تبریزی (ص ۲۶۸).
مخمس طغرا (ص ۲۷۰).
ترکیب بند وحشی (ص ۲۸۰).
هجری طهرانی (ص ۲۸۵).
حجت (ص ۲۸۸).
میرزا مهدی گل سرخ (ص ۲۸۹).
اشعاری از کاتب جنگ با عنوان « لمحرره» ( توحید سپاه منصور ) با تخلص « توحید» (ص ۲۹۰).
شیخ ابو سعید (ص ۲۹۲).
خاقانی (ص ۲۹۲).
میرزا عبدالله شهود (ص ۲۹۲).
حکیم فغفور (ص ۲۹۳).
خیام (ص ۲۹۴).
خلاق المعانی (ص ۲۹۴).
عرفی (ص ۲۹۷).
مجذوب (ص ۳۰۰).
شیخ ابو علی (ص ۳۰۰).
خادم ناهی (؟) (ص ۳۰۰).
محمد تقی خان نصیری به ترکی (ص ۳۰۲).
عبدالمولی (ص ۳۰۲).
عبدالرسول (ص ۳۰۳).
«لمحرره» (توحید) (ص ۳۰۶).
ظهیر الدین فاریابی (ص ۳۱۵).
قصیده مولانا عرفی(ص ۳۱۸).
قطعه ای منثور با عنوان « مزخرفات» (ص ۳۲۳).
صورت یک مکتوب (ص ۳۲۴).
انوری (ص ۳۲۵).
رقعه ای منظوم که طالبخان به رستم خان در طلب باز نوشته (ص ۳۲۷).
میرزا هادی خبوشانی (ص ۳۲۷).
ادهم (ص ۳۲۹).
رقعه ای که عبدالعزیز خان پادشاه بخارا به میرزا محمد حسین حکیم باشی نوشته (ص ۳۳۰).
جواب که خدام میرزا طاهر به ایلچی بیگ نوشته اند (ص ۳۳۰).
« نقل خوشی است » (ص ۳۳۲).
میر نجات (ص ۳۳۳).
نسب نامه از الهی (ص ۳۳۴).
دستور العمل نواب شاهزاده اعظم به اهالی دیوانخانه مبارکه در هشت ماده به تاریخ ۱۲۶۳ق. که نسبت به رسایل ما قبل متاخر است (ص ۲۳۶).
همچنین مطالب و اشعار زیر نیز متاخر است : طرزی افشار (ص ۳۳۹).
فایز (ص ۳۴۱).
رساله کنوز الرموز (ص ۳۴۶).
چند دعا و حرز و چند شعر متفرقه (ص ۳۴۷).
رقعه ای به خط یغمای جندقی به تاریخ ۱۳۱۸ق. (ص ۳۵۵).
چند فایده (ص ۳۶۱).
دستور العمل معالجه وبا (ص ۳۶۲).
اسماء الهی (۳۷۱).
رباعیات خواجه نصیر طوسی (ص ۳۷۳ و ۳۷۶).
و چند شعر از آقا میرزا تقی علی آبادی (ص ۳۷۵).
ادب
۱۶
ک
ایران
کتابخانه٬ موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی
20120821
لیبلیبل
MF
87856
1
a
Y
