/ از: حسین بن محمود بن حسن زیدانی شیرازی، مظهرالدین (-۶۶۲ق)
ص ۱ - ۳.
سه، ۱۵۴، یک برگ، ۱۰/۸*۱۸/۷، ۱۷ سطر، ۵*۱۳.
1
2
و المونث السماعیه ان کانت ثلاثیه یظهر کونها مونثا بشیئین احدهما ظهور تاء التانیث و الفعل الذی اسند الیها و الثانی بالتصغیر.
و التانیث علی تقدیر البقعه و جمیع حروف الهجاء و الحروف المعنویه نحو فی و علی و عن و اشباهها کلها مونث سماعیه. نقل من المکمل شرح المفصل تمت.
نوع خط:
تزئینات متن:
رکابه نویسی:
نوع کاغذ:
تزئینات جلد:
نستعلیق به جز ۳ رساله که خطشان نسخ است.
عناوین و نشانیها شنگرف.
دارد.
نخودی آهار مهره.
تیماج مشکی ضربی با ترنج و سر ترنج که روی آن روغن کشیده شده است، درون ترنج و سر ترنجها زرین بوده اما به مرور زمان درخشش خود را از دست داده است. عطف سرخ. قطر: ۲/۲.
1
2
2
3
بعضی از رسالههای مجموعه تصحیح شده است.
رسالههای کیفیه سریان نور الحق بلاغ مقابله دارد.
در آغاز ۳ صفحه فهرست مطالب مجموعه از دارنده پیشین نسخه باستانیراد.
جزوها ۸ برگی.
در حاشیه دو فرهنگ لغت مجموعه ابیات و شواهد فراوانی نوشته شده.
سه نقطه شک در حاشیه بعضی از صفحات مانند ۴۲ و ۴۴ و ۴۹ و ۱۲۸ و ۱۲۹ و ۱۳۶.
ص ۵۲ - ۷۰ با حاشیهنویسی به امضای «منه».
نشان صحاف به صورت خط مورب کوچک و مشکی رنگ در گوشه بالای سمت راست و گوشه پایین سمت چپ ورق وسط هر جزو.
3
1
نقش مهرهای زیر در برگهای مختلف:
مهر بیضوی «محمدجعفر ۱۳» (ص ۴ و ۳۰۷).
مهر بیضوی: «پیرو آل عبا عاقبتش محمود است» (ص ۷۰ و ۱۱۹).
مهر بیضوی: «المتمسک بربه الغنی الودود کلیب عتبه ال النبی محمود ۱۰۶۰» (ص ۸۸، نقش این مهر در ص ۵۲ سیاه شده است).
خریداری از حسینعلی باستانیراد در آذر ۱۳۴۸ش.
نک: نشریه نسخههای خطی، ۶/ ۳۵۲ و منابع آن جا؛ کشف الظنون، ۲/ ۱۷۷۶؛ مجلس، ۱۲/ ۱۷۰ - ۱۷۱، ش ۴۴۹۳ و ۱۵/ ۵۷۷؛ بروکلمان، ۵/ ۲۲۶؛ معهد المخطوطات، فواد سید، ۱/ ۳۹۸ - ۳۹۹؛ بلوشه، ۲۶۸؛ امام صادق قزوین، ۱/ ۲۶۸ - ۲۶۹؛ معجم التاریخ التراث الاسلامی، ۲/ ۹۹۶ و ۴/ ۲۷۰۰ (با انتساب اشتباه به سید رضی) و ۵/ ۳۵۳۳.
ماخذ فهرست: جلد ۱/۲۹، صفحه ۳۱۹.
نسخه ما بخش کوتاهی از کتاب درباره مونثات سماعی است.