(کاتب سلسله نسب خود را به صورت کامل تا امام حسن (ع) ذکر کرده است).
موصلی هم نسخه خود را از روی اصلی یمنی نوشته بود.
هر دو کاتب از مغلوط بودن نسخه اساس خود شکوه کردهاند.
1
2
3
الحمدلله رب العالمین و لا اله الا الله مخلصا له الدین و الصلوه و السلام علی سیدنا محمد نبیه المکین... اما بعد ایها المولی الاکرم و العماد الاعظم فان اولی ما ریضت به النفوس.
لا باعمالنا نطیق خلاصا/ یوم تبدو السمات فوق الجباه// غیر انا علی الاسائه و التفریط/ نرجو بحسن عفو الاله// و صلی الله علی سیدنا و مولانا محمد و علی اله خیر ال و علی اصحابه البرره الابدال و علی ازواجه المطهرات من کل عیب و مقال و علی جمیع النبیین و الارسال ما اتصل الغدو بالاصال و سلم تسلیما کثیرا کثیرا و الحمدلله رب العالمین فی کل بکره و اصیلا.
قد تم و ختم کتاب روضه الازهار و بهجه النفوس و نزهه الابصار الجامع لفنون الاداب و سحر الالباب بقلم الفقیر الذلیل الراجی عفو ربه الجلیل الجمیل ملا محمد بن الحاج اسمعیل الموصلی اصلا و البصره منشا و مسکنا و الحنفی مذهبا و الاشعری معتقدا و ذلک فی نهار الاربعا السابع و العشرین من شهر رمضان المبارک احد شهور سنه الثامنه و السبعین بعد المائه و الالف من هجره من له الغایه العز و الشرف صلی الله علیه و علی آله و صحبه و سلم تسلیما کثیرا الی یوم الدین و الحمدلله رب العالمین و قد نسخت من نسخه یمانیه کثیره التحریف و الغلط فلیعذر الناظر فیها ان رای تحریفا و لله در القائل: ان تجد عیبا فسد الخللا/ جل من لا فیه عیب و علا، اقول هذه اعتذار کاتب النسخه الاصل فما ظنک بالنسخه التی نسخت من تلک المحرفه المغلوطه المشوشه و بالجمله قد حصل الفراغ من تسوید هذه النسخه فی یوم الثلاثا الثامن من شهر ذی حجه الحرام من شهور سنه ثلاث و ثلاثمائه و الف من هجره من علیه الاف التحیه و التحف و انا العبد الاثم الشجی من اسره الفاطمی العلوی محمدمهدی بن علی بن یوسف بن عبدالوهاب بن محمدعلی بن صدرالدین بن محمدعلی بن صدرالدین بن یوسف نقیب الاشراف ابن صدرالدین بن مجدالدین بن السید اسمعیل بن الامیر علیاکبر بن الامیر عبدالوهاب بن الامیر عبدالغفار بن سید عمادالدین امیر حاج بن سید فخرالدین حسن بن سید کمالالدین محمد بن سید حسن بن شهابالدین علی بن عمادالدین علی بن سید احمد بن سید عماد بن سید عمادالدین علی بن ابیالحسن محمد الشاعر بن سید احمد بن محمد الاصغری ابن سید احمد بن سید ابراهیم طباطبا ابن سید اسمعیل دیباج بن سید ابراهیم بن الغمر بن الحسن المثنی بن الحسن المجتبی بن علی بن ابی طالب علیهما السلام با نهایت پریشانی از نسخه مغلوطه و مشوشه قلمی گردید. رجاء واثق و امید صادق از ناظرین کرام آنکه دامن عفو و اغماض بر جرایم و زلات این عبد ذلیل رو سیاه کشیده بقلم اصلاح تعدیل فرمایند فی شهر ذیحجه الحرام ۱۳۰۳.
این نسخه از روی نسخهای که در چهارشنبه ۲۷ رمضان ۱۱۷۸ق به دست محمد بن اسماعیل موصلی بصروی کتابت شده بود نوشته شده است.
نوع خط:
تزئینات متن:
تزئینات نسخه:
نوع کاغذ:
تزئینات جلد:
رکابه نویسی:
نسخ.
عناوین به ثلث جلی؛ عناوین و نشانیها تا برگ ۴۴۶ سرخ و پس از آن مشکی.
دو صفحه اول جدولکشی شده با رنگ زرد و آبی و شنگرف؛ در نسخه از دو نوع رنگ قرمز استفاده شده است؛ هر مصرع از اشعار میان چهار نقطه لوزی شکل سرخ رنگ محصور شده است؛ نام کتاب در لبه نسخه (روضه الازهار)؛ سطراندازی شده با مسطر.
فرنگی نخودی آهار مهره، با دو نوع تهنقش. یکی به شکل یک تاج کوچک و علامت BATH و دیگری نشان شیر و خورشید ایران.
میشن قهوهای. قطر: ۵/۴.
دارد.
1
1
نسخه کامل است.
وسط نسخه برگهای ۲۶۲-۲۶۴ و ۳۷۹-۳۸۴ سفید مانده است.
کاتب پیش از شروع رساله اول این دو بیت را نوشته است: جمیع الکتب یدرک من قراها/ ملال او فتور او سامه// سوی هذا الکتاب فان فیه/ بدایع لا تمل الی القیامه
جزوها ۱۲ برگی.
3
1
مهر بیضوی کاتب رساله اول در پایان آن: «ابن علی مهدی الحسینی ۱۲۹۱».
آغاز و پایان مجموعه مهر بیضوی: «حسین الطباطبائی» نقش بسته است.
خریداری کتابخانه پیش از سال ۱۳۲۰ش.
تنظیم شده در ۳۰ باب:
الباب الاول: فی الشعر و الشعراء.
الباب الثانی: فی البلاغه و البلغاء.
الباب الثالث: فی اخبار الحلماء.
الباب الرابع: فی الاجواد و اخبارهم.
الباب الخامس: فی البخلاء و ذمهم.
الباب السادس: فی المدیح.
الباب السابع: فی الهجاء.
الباب الثامن: فی الشجعان و اخبارهم.
الباب التاسع: فی ذکر الجبناء و ذمهم.
الباب العاشر: فی المثل السائر للعرب.
الباب الحادی عشر: فی ظرایف الاخبار.
الباب الثانی عشر: فی الاجوبه المسکته.
الباب الثالث عشر: فی النساء و اخبارهن.
الباب الرابع عشر: فی نوادر الغلمان.
الباب الخامس عشر: فی العشاق و اهل الغزل.
الباب السادس عشر: فی المغنین و المغنیات.
الباب السابع عشر: فی الاخبار المضحکه.
الباب الثامن عشر: فی اخبار الاعراب.
الباب التاسع عشر: فی النوکاء و المغفلین.
الباب العشرون: فی الظرفاء من المجانین.
الباب الحادی و العشرون: فی الخلعاء و فکاهاتهم.
الباب الثانی و العشرون: فی اخبار المتنبئین.
الباب الثالث و العشرون: فی المنهومین و الطفیلین.
الباب الرابع و العشرون: فی ذکر الثقلاء.
الباب الخامس و العشرون: فی الاساری و المسجونین.
الباب السادس و العشرون: فی مراثی النادبین.
الباب السابع و العشرون: فی مقاطعات من الشعر النفیس.
الباب الثامن و العشرون: فی ضروب المخاطبات.
الباب التاسع و العشرون: فی حکایات و اخبار.
الباب الثلاثون: فی مقطعات من شعر الزهاد.
نک: معجم التاریخ التراث الاسلامی، ۲/ ۸۳۴ و ۵/ ۳۸۲۸ (ذیل نام ابن قلاقس)؛ آربری، ۶/ ۳۱؛ معهد المخطوطات، ادب، ۴/ ۵۰ - ۵۱؛ واتیکان، ۲/ ۱۴۶؛ الاعلام، ۲/ ۲۰۳.
ماخذ فهرست: جلد ۱/۲۹، صفحه ۲۵۸-۲۵۹.
گزیده موضوعی ادبیات عرب است: «و جعلت لک هذا الکتاب جامعا لفنون الاخبار و مستظرف الآثار و رقیق الاشعار قائما بنفسه کافیا ممتعا شافیا مضمنا لکثیر من الاخبار الجاریه فی مجالس الامراء من اجله الفقهاء و ساده الوزراء و محاضر خواص السوقه و الاغنیاء لتعلم انی جمعت و تخیرت و اجتهدت و حبرت و ما عجزت و لا قصرت و سمیت هذا الکتاب بروضه الازهار و نزهه النفوس و الابصار الجامع لفنون الاداب و سحر الالباب.