: کاتب و جامع: ابوطالب کشمیری نجفی در نیمه اول سده ۱۲ق.
۷پ - ۱۱ر
؛ قطع: یک، ۷۳، یک برگ، ۵/۱۳*۲/۲۴، سطور و اندازهها مختلف.
یادداشت پسر جامع نسخه سید مرتضی بن ابوطالب کشمیری نجفی در برگ ۵۳پ مورخ ۱۶ رمضان ۱۱۴۷ق در کربلا دیده میشود.
1
2
بسمله. محرر ابوطالب گوید که چون حافظه از جمله نعمتهای جلیله حفیظ علیم است به خاطر قاصر رسید که قدری از دعوات و ادویه ماثوره صحیحه موثره بنویسد تا هر کس عامل و منتفع شود داعی را به دعای خیر یاد آورد. از آن جمله در کافی به سند صحیح از حضرت رسالت پناه.
کافی و شافی است و ختم شد بر سوره حشر. اللهم احشرنا مع الایمه المعصومین... و اله ظاهرا و باطنا ملتمس از منتفعین انکه داعی را فراموش نکنند اگر چه مستحق فراموشی است لکن کریم (کذا: کرم) کریم عمیم و فضل او عظیمست.
در برگ ۴۲پ پسر جامع جنگ نوشته مناجات انجیلیه در هند کتابت شده است.
نوع خط:
تزئینات متن:
تزئینات نسخه:
نوع کاغذ:
تزئینات جلد:
نسخ معرب و نستعلیق.
عناوین در بخشهایی شنگرف.
سطور چلیپا و معمولی و گاهی بر عکس و بدون نظم و ترتیب.
حنایی آهار مهره.
تیماج قهوهای جدولدار ساده. قطر: ۸/۱.
1
3
2
دارای تصحیح.
برگهای ۶ و ۷ و ۶۱ جدید است و به نسخه الحاق شده.
آغاز و انجام مناجات انجیلیه سه یادداشت آمده است:
۱. یادداشت جامع جنگ درباره سند مناجات به نقل از رساله اعتقادیه محمدباقر مجلسی (حاشیه ۴۲پ).
۲. این یادداشت در حاشیه آن از پسر جامع جنگ: «هذا ما حققه الوالد المبرور طاب ثراه فی بلاد الهند لکن رایت هذا الدعاء فی الحایر المقدسه الحسینیه صلی الله علی مشرفها عند بعض الساده الفضلاء من اهل قزوین سلمه الله و کان مکتوبا علی ظهره هذه الاجازه بخط العلامه المجلسی ره و نقلته من خطه قدس سره بعینه و هذا لفظه: بسم الله الرحمن الرحیم انهاه الاخ فی الله المحبوب لوجه الله المبتغی لمرضاته تعالی اعنی المولی الاولی الفاضل الکامل الورع التقی الزکی الزاهد الرضی مولانا محمد یوسف القزوینی وفقه الله تعالی لمراضیه فاجزت له کثرالله امثاله تلاوته و تلاوه سایر الادعیه الماثوره عن الائمه الهادیه صلوات الله علیهم و روایتها عنی باسانیدی المتصله الیهم علیهم السلم و التمس منه ان لا ینسانی فی حیاتی و بعد وفاتی و کتب بیمناه الجانیه احقر العباد محمدباقر بن محمدتقی المجلسی عفی عنهما انتهی. و ایضا وجدت عنوان الدعاء بخطه قدس سره هکذا المناجاه المعروفه بالانجیلیه وجدتها مرویه عن سید الساجدین علی بن الحسین زینالعابدین صلوات الله، (۴۲پ).
۳. یادداشت مقابله دعا با نسخه تصحیح شده محمدباقر مجلسی (۱۱۱۰ق) در حاشیه برگ پایانی آن: «بسم الله. قوبل مع النسخه المجاز علیها المقابل مع الاصل الذی صححه العلامه المجلسی قدس سره فی ۱۶ شهر رمضان لسنه ۱۱۴۷ فی الحایر المقدسه الشریفه صلی الله علی مشرفها و انا الف [الفقیر] ابن المرحوم ابیطالب سید مرتضی الکشمیری النجفی عفی عنهما بالنبی و الوصی (۵۳پ).
جزوبندی نسخه چندان منظم نیست اما در گوشه سمت راست بالای اوراق وسط هر جزو اثر نشان صحاف دیده میشود (به صورت خط مشکی مورب کوچک).
حاشیهنویسی در بخشهایی که کتابت دفتری اجرا شده است.