کاتب: درویش محمد بن حاج ولی بن حاج رسول طرسوسی برازی حنفی قادری ملقب به قوپرانی از گروه پیجان
، تاریخ کتابت: ۱۱۲۷ق.
۲۲۰پ - ۲۳۹پ
؛قطع: دو، ۳۳۴، پنج برگ، ۳/۱۲*۴/۱۵، ۱۳-۱۲ سطر، ۹*۱۵.
1
2
3
یقول العبد فی بداء الامالی/ لتوحید بنظم کاللالی، المراد بالعبد هو المص هو عبدالله البدء الابتداء و الامالی جمع املاء و هو الکتب عن ظهر القلب.
و ادعوا الله تعالی بالرحمه و الرضوان و المغفره و الغفران انه ولی الاجابه و المعین برحمتک یا ارحم الراحمین و الحمدلله رب العالمین و الصلوه و السلام علی سیدنا محمد صلعم و علی اله و صحبه اجمعین.
تمت الکتاب بعون الله الملک الوهاب ید العبد الفقیر المذنب المحتاج الی رحمت ربه الغفور عبدالله بن الحاج مصطفی غفرالله له و لوالدی و للمومنین یوم یقوم الحساب. هذا کتاب ضوء المعالی شرح بدء الامال العمده الفهامه نورالدین علی القاری تغمده الله تعا برحمته و اسکنه فسیح جنته امین و یا معین سید المرسلین تاریخ سنه سبع عشرین مائه و الف سنه ۱۱۲۷.
نوع خط:
تزئینات متن:
تزئینات نسخه:
رکابه نویسی:
نوع کاغذ:
تزئینات جلد:
نسخ.
عناوین و نشانیها شنگرف.
نسخهپردازی عثمانی؛ برگهای ۴۵-۶۶ و ۲۲۰-۲۷۳ جدولکشی شده با شنگرف.
دارد.
فرنگی نخودی آهار مهره.
میشن زیتونی، که به مرور زمان قسمتهای حاشیهای و عطف آن تغییر رنگ داده است، مجدول. قطر: ۴/۵.
1
3
2
در رسالههای گزارشی متن اصلی نوشته شده با قلم شنگرف، یا آن که با خطوطی بر روی عباراتش از شرح متمایز شده است.
۹ برگ اول به خط و کاغذی جدیدتر است.
در برگ ۹ر سه دعا به نقل از صاحب الفردوس و اذکار ساچقلیزاده.
در دو برگ آغازین نسخه فهرست رسالههای مجموعه.
صفحه ۷۹پ برعکس کتابت شده است.
آثار سطراندازی در ورقهای نسخه باقیمانده است.
جزوها ۱۰ برگی.
نشان صحاف در بالای سمت چپ اوراق وسط هر جزو (به صورت خط موربی که با قلم آهنی بر کاغذ کشیده شده و تنها در برابر نور یا با لمس قابل تشخیص است).
در حاشیه تصحیح شده.
بعضی از رسالهها حاشیهنویسی هم دارد.
1
3
در دو برگ آغازین نسخه تملک محمد بن مقداد و فرهاد بن ولیعهد در غره شعبان ۱۳۰۵ق.
خریداری کتابخانه پیش از سال ۱۳۲۰ش.
در دو برگ آغازین نسخه مهر هشت گوش نامنتظم محمد بن مقداد به نقش: «الهی برآور مراد محمد ۱۲۴۱».
شرح قصیده بدء الامالی از علی بن عثمان اوشی فرغانی (۵۷۵ق) است. این نسخه مقدمه مولف را ندارد.
کاتب در انجامه به اشتباه این رساله را ضوء المعالی معرفی کرده است. شاید به خاطر سابقه ذهنی او که دو بار آن کتاب را در این مجموعه کتابت کرده این اشتباه رخ داده است.