؛قطع: دو، ۱۶۲، یک برگ، ۳/۱۹*۸/۲۲، سطور و اندازهها مختلف.
1
2
بسمله و به نستعین و نستمد و نستغیث. حمد و سپاس و شکر بیقیاس خداوندی را که تکون کائنات و تصویر موجودات فیض جود اوست... عزیزان چند را نزاعی افتاد در فنا و بقای روح بعد از مفارقت ابدان.
دلیل دیگر دال است. بر فنایش. حمل بر وجهی کردن که میان این دو دلیل تعارض نباشد اولیتر بود والسلام.
نوع خط:
رکابه نویسی:
نوع کاغذ:
تزئینات جلد:
نستعلیق.
دارد.
فرنگی نخودی. بیشتر بخشها بدون آهار مهره.
گالینگور سبز، عطف و گوشهها میشن قهوهای. قطر: ۱/۳.
1
2
تصحیح شده.
در آغاز نسخه یادداشتهایی به شرح زیر آمده:
یادداشت احمد گلچین معانی مبنی بر تهیه فهرست از نسخه.
دو تاریخ خط خورده بدین صورت: تاریخ آمدن به خدمت نواب اکبر میرزا یوم ۲۷ جمادی الاولی سنه ۱۲۶۹ق، تاریخ آمدن به شمران در جوار امامزاده لازم التعظیم امامزاده قاسم یوم شنبه ۲۹ رجب سنه ۱۲۶۹ق.
ص ۳۱۷ شعری از ملا محسن کاشانی درباره اقسام پنجگانه خواب.
ص آخر نسخه (ص ۳۳۳) سه رباعی نوشته شده در دوشنبه رجب ۱۲۶۹ق.
بعضی از رسالهها از کاتب حاشیهنویسی دارد.
3
1
در آغاز نسخه مهر بیضوی: «عبده الراجی عبدالوهاب ۱۲۸۴».
در شناخت روح و این که پس از جدایی از تن پایدار خواهد ماند. در ۸ بحث.
در آغاز و انجام رساله نامی از کتاب و مولف نیامده و بدین سبب کتاب هم به اسامی متعددی خوانده شده (روحیه؛ الرساله الروحیه؛ وجیزه در تحقیق معنی روح انسانی؛ رساله در حقیقت روح) و هم به این سه نفر نسبت داده شده است:
۱. محمد بن محمد بن حسن طوسی، خواجه نصیرالدین (۵۹۷-۶۷۲ق)
۲. علی بن محمد گرگانی، میر سید شریف (۷۴۰-۸۱۶ق)
۳. غیاثالدین منصور بن محمد دشتکی (-۹۴۹ق)
در شرح احوال هیچ یک از این سه تن نام رساله نیامده است.
در نسخه ما آن را «رساله الروحیه من مصنفات سید الاجل الاعز میر غیاث المنصور علیه الرحمه» خواندهاند.