یادداشتها و اشعاری در سده ۱۳ و ۱۴ق به این مجموعه اضافه شده است.
1
2
حمد و شکر و ثنا علی الاطلاق/ ذات او را رسد به استحقاق// آن که هم اولست و هم آخر/ آن که هم باطن است و هم ظاهر// اول از محض آخریت خویش/ باطن از عین ظاهریت خویش
پانصد و بیست و چار رفته ز عام/ پانصد و بیست و پنج گشته تمام// باد بر مصطفی درود و سلام/ ابدالدهر صد هزاران عام
نوع خط:
تزئینات متن:
تزئینات نسخه:
نوع کاغذ:
تزئینات جلد:
نستعلیق.
در بخشهایی از نسخه عناوین شنگرف.
صفحه اول سر لوح مذهب و مرصع با کتیبهای که درون آن با قلم سفیداب در زمینه زرپوش نوشته شده: «بسم الله الرحمن الرحیم/ دیباچه جنگش که گنج سخن است»؛ دو صفحه اول بین سطور طلااندازی دندان موشی شده؛ همه صفحات نسخه جدولکشی شده با زر و لاجورد و مشکی؛ جدولها در دو صفحه اول یک لایه شنگرف رنگ نیز افزون بر دیگر صفحات دارد؛ بیشتر صفحات چلیپا و چهار ستونی؛ بعضی از صفحات نقاشی گل و بوته ساده مشکی دارد (ص ۱۸۰، ۱۸۱، ۱۹۲، ۲۲۳، ۲۳۱، ۲۹۳، ۳۰۸، ۳۰۹، ۳۳۰).
نخودی آهار مهره.
تیماج قهوهای با جدولهای ساده و گرهدار، عطف: چرم. قطر: ۸/۳.
1
برگها و ستونهایی در نسخه سفید مانده است.
یادداشتها و تاریخهایی در مطاوی نسخه به شرح زیر آمده است:
ص۲۴: اشعاری از محمد مومن نصیری به خط خودش.
ص ۶۷: اشعاری از ابوطالب ولد مرحوم غلامحسین املشی به خط خودش.
ص ۱۳۶: یادداشتی ظاهرا مورخ ۱۳۰۲ق که خط خورده است.
ص ۱۶۸: ماده تاریخ فوت مرحوم قاضی سلطان محمود قاضی مشهد مقدس از ملا محمدهاشم در ۱۰۹۴ق.
ص ۱۸۴: اشعار میرزا عنایتالله اصفهانی به خط محمد دیارجانی در ۲۰ صفر ۱۳۲۳ق.
ص ۱۹۱: یک غزل نوشته شده در ۱۱۷۷ق که نام سراینده پاک شده است.
ص ۲۰۹: اشعاری از گلشن به خط ۱۴۲۷ مورخ ۶ ربیع الثانی ۱۳۰۳ق.
ص ۲۱۱: اشعاری از مثنوی به خط عبدالحسین در جمعه ۲۲ جمادی الاول ۱۲۸۵ق لویئیل و از میرزا راضی به خط م ح م د دیارجانی در ۳ صفر ۱۳۲۷ق.
ص ۲۱۲: یک رباعی نوشته شده در ۲۹ جمادی الاول ۱۳۴۳ق.
ص ۲۳۳: اشعاری از سعدی نوشته شده در شب شنبه صفر ۱۳۲۷ق.
ص ۲۳۴: تاریخ وفات کسی در شب چهارشنبه ۲۲ جمادی الثانی ۱۳۲۰ق تخاقوی ئیل ظاهرا به خط قاسم.
ص ۲۴۹: دو بیت حافظ به خط زینالعابدین و جعفر قلی با یادداشت یادگاری عبدالغنی در جمادی الثانی ۱۲۶۷ق.
ص ۲۵۲: تاریخ وفاتی سیاه شده.
ص ۲۵۳: یک بیت یادگاری در ۱۳۲۳ق.
ص ۲۸۲: یک رباعی ظاهرا به خط محمدقاسم نوشته شده در ۲۵ صفر ۱۳۲۸ق تخاقوی ئیل.
ص ۳۵۶: یک بیت شعر به خط عبدالقادر دیارجانی در ۴ ذیحجه ۱۳۲۳ق.
ص ۳۷۹: چند شعر «حسب الفرموده عالی حضرت سیادت و نجابت پناه میرزا ابراهیم».
ص ۳۹۸ و ۳۹۹: دو شعر به خط رحمتالله و خضر قلی و عراقی (؟).
ص ۴۳۲: «تحویل سال فرخنده فال بعد از انقضای نه ساعت شب دوشنبه ۲۲ شهر جمادی الاول ۱۰۶۶ که روز نوروز دوشنبه در عمارت شیروانی قلعه مبارکه لاهیجان».
3
1
آغاز نسخه مهر کتابخانه باقر ترقی به شماره ۶.
تملک محمدابراهیم بن محمدهاشم عاصم حسینی و چند سطر سیاه شده به سیاق.