بیشتر مواضع این جنگ باید به خط جامع آن فرزند ارشد آخوند ملا مهدی نامی باشد که در صفحه ۲۱۵ از او نام برده شده، و باقی آن به خط افراد مختلفی است که به خواهش او در این جنگ چیزی نوشتهاند. در یادداشت مزبور کاتب چنین نگاشته: در قریه انوج با حال فکار و تشویش احوال سمط [کذا] تحریر پذیرفت. بجهه یادگاری اکبر مخدومزادگان مخدوم حقیر جناب آخوند ملا مهدی [تا] فراموشم ننمایند.
ظاهرا تنها کاتبی که در این بیاض از خود نام برده محمدحسن بن محمدشفیع نوری است (نک: ص ۲۵۳).
نوع خط:
رنگ مرکب:
تزئینات جلد:
نسخ، نستعلیق، و شکسته نستعلیق.
مشکی.
چرم قهوهای.
3
صحافی شده بصورت بیاضی.
3
3
در ص ۲۷۱ نقش دو مهر به چشم میخورد: مهر کوچک چهار گوش با عبارت «یا امام حسین» و نقش مهر بیضی شکل با عبارت «عبده محمدحسن بن محمدشفیع».
در ص ۲۷۲ دو نقش از یک مهر کوچک چهار گوش دیده میشود که در آن فقط عبارت «محمدعلی» قابل خواندن است.
ماخذ فهرست: جلد ۱/ ۴۷، صفحه ۷۵.
اشعار پراکندهای از شعرای مختلف که از سوی دیگر بیاض شروع به نوشتن آنها شده، به این شرح:
در مدح ملا جلال (ص ۲۷۲)
نوحه من کلام محمدحسن اصفهانی (ص ۲۷۱-۲۷۰)
تضمین اشعار حافظ با استفاده از مضامین دینی بقلم محمدحسن بن محمدشفیع (ص ۲۶۹-۲۵۳)
عبدالرحمن جامی (ص ۲۵۷) در این شماره صفحه تاریخ کتابتی ذکر شده: احد و ستین و ماتین بعد الف [۱۲۶۱]
غزلیات سعدی (ص ۲۵۳-۲۳۵)
مخمص صائب در تضمین قصیده سعدی در نعت حضرت رسول، با مطلع: «از ازل آمد مگر کمال محمد» (ص ۲۳۵)
دو غزل از محمدکریم بن شیخالملوک متخلص به فرخ یکی با ردیف «پنداری» با مطلع: نسیم صبحگاهی مشک تاتار است پنداری، و دیگری که گویا با یاد حضرت مهدی است چون در روز نیمه شعبان نگاشته شده با مطلع: «منم که غیر محبت بحضرت تو گناهی نکردهام ز چه ننوازیم بیک دو نگاهی (ص ۲۳۳)