عنوان
پدید آورنده
موضوع
رده
کتابخانه
محل استقرار
IR
۱۰-۱۹۳۴۶
فارسی
دیوان الفت اصفهانی
[نسخه خطی]
شاعر.
۱۲۹۹ق.
ربعی. ۱۱/۵*۱۸سم. ۱۶۶گ. ۱۲ بیت.
در آغاز و انجام نسخه به نام و تخلص خود تصریح نموده و در آخر اشاره نموده که نگارش آن برای مهدی‌قلی خان بوده و چنان‌که از قرائن ظاهر است مرادش حاج مخبر السلطنه هدایت است.
1
خبر از حق پرستی داد ما را می‌پرستیها/ خوشا آن می‌پرستیها و با معشوق مستیها
بنابر تصریح در آغاز و انجام نسخه این کتابخانه نام این شاعر محمدکاظم متخلص به الفت بوده، ولی در ص ۲۱۶ المآثر و الآثار بدین عبارت معرفی گردیده: «میرزا کاظم بن زین العابدین بیگ نوری الاصل اصفهانی المسکن از شعرای بزرگ آن خطه بود و الفت تخلص می‌نمود و بی کلفت شعر می‌سروده». در اطراف ایران گردش می‌نمود و به هندوستان رفته و وزراء و امراء و اعیان و شاهزادگان را مدح‌ها گفته و بیشترین تاریخی که در اشعار وی یافته‌ام در ۱۲۸۱ق. می‌باشد و در قصیده‌ای که در مدح وزیر علوم آن عصر انشا نموده یادی از مرحوم هدایت کرده و در حاشیه خود وی نگاشته که پدر ممدوح بوده و در این قصیده سال عمر خود را میان چهل و پنجاه معین نموده و چون می‌دانیم که مرحوم هدایت (رضا قلی خان) در ۱۲۸۸ق. وفات یافته و علی قلی خان مخبرالدوله پسر وی در ۱۲۹۸ق. وزیر علوم گردیده به دست می‌آید که در حدود سال ۱۲۵۲ق. شاعر بدین جهان آمده و نیز از طرز عبارت المآثر برمی‌آید که در هنگام تالیف آن کتاب (۱۳۰۶ق.) جهان را بدرود گفته و چون این نسخه از دیوان خود را در ۱۲۹۹ق. نوشته میان سال ۱۲۹۹ و ۱۳۰۶ق. وفات یافته است.
نوع خط:
نوع کاغذ:
تزئینات جلد:
شکسته نستعلیق خوب.
فرنگی.
تیماجی.
ماخذ فهرست: مجلد دوم، صفحه ۱۴۷۳.
نسخه این دیوان شامل ۱. غزلیات مرتبه به حروف تهجی بر حسب ردیف‌ها (ص ۱-۹۲)، ۲. قصائد (ص ۹۳-۲۵۴)، ۳. مسمطات و قطعات و رباعیات (۲۹۴-۳۱۵) می‌باشد و در آخر خود شاعر تصریح نموده که هزلیات و هجویات که در نسخه اصل موجود بود چون مهدی قلی خان راغب این‌گونه مطالب نبود نگارش نیافت و مندرجات کنونی دیوان در ح ۳۴۰۰ بیت می‌باشد و اطلاعات این شاعر از مطالعه دیوان وی آشکار است.
۹۴۶
ایران
کتابخانه٬ موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی
MF
87856
a
Y
