/ ترجمه از: محمدصالح بن محمدباقر قزوینی معروف به روغنی.
محمد رفیع بن عبدالرحمان اشرفی.
۱۰۸۰ق.
ربعی. ۱۱*۲۱سم. ۲۲۸گ. رساله ضمیمه ۲۱گ. ۱۴س.
این کتاب پیش از سال ۱۰۸۰ق. تالیف گردیده است.
1
بسمله یا الله یا سمیع الدعا... میگوید فقیر رحمت رب غنی محمدصالح بن محمدباقر قزوینی، دیریست بعضی از اخوان مخلص که بلغت عرب معرفت کامل ندارند...
نوع خط:
نوع کاغذ:
تزئینات جلد:
نستعلیق. عبارات صحیفه به خط نسخ میباشد.
فرنگی.
تیماجی.
1
در کنار برگها تعلیقاتی از میرداماد و غیره نقل گردیده است.
ماخذ فهرست: مجلد دوم، صفحه ۱۳۷۲-۱۳۷۳.
در مقدمه آن گوید: که پیش از این به ترجمه و شرح فارسی صحیفه سجادیه کسی مبادرت ننموده بود جز شیخ الاسلام مولانا بدیع الزمان قهپائی و این شرح بر فوائد خوب محتوی است و البته از افادات سید استاد میر محمدباقر داماد خالی نیست. او میخواست آن را مختصر نماید ولی از این کار منصرف شده و بدین ترجمه پرداخت و در همین جا تذکر داده که پیش از این شرحی عربی و نیز ترجمه دیگری که الفاظ عربی ادعیه را ندارد و به ترجمه فارسی آنها قناعت گردیده نگاشته است. دیگر از مولفات وی. ۱. شرح فارسی بر نهج البلاغه. ۲. ترجمه توحید مفضل ۳. ترجمه عیون اخبار الرضا. ۴. شرح فارسی بر دعاء سمات. ۵. مقامات. ۶. شرح بعضی از اشعار مولوی. ۷. رساله در بیان خوردن آدم از شجره منهیه. ۸. رساله در احکام و شرائط دعا و احکام آن میباشد. مترجم از آغاز تا انجام کتاب را به تدریج نقل نموده و پس از آن به ترجمه فارسی آن پرداخته و این کتاب در ح ۵۰۰۰ بیت کتابت دارد.