(بسمله) شکر و سپاس بیقیاس بیرون از اندازه افهام و اوهام... مرعله العلل و واجب الوجود هست نیست نمائی را سزاست که صبح کاذب ممکنات را که نیست هست نما اندر... حبذ ابیاضی که بیاضش طلیعه جبهه صبح صادق را مثال و سوادش سواد کحل الجواهر دیده مشکین غزال... .
سخن دیباچه دیوان فکر است/ سخن دردانه عمان فکر است
سخن جانست و عالم چون تن او/ سخن معنی و جانها مسکن او
نوع خط:
نوع کاغذ:
تزئینات جلد:
شکسته نستعلیق.
اصفهانی.
تیماجی سبز.
1
این نسخه به خط ها و قلمها مختلف در سالهای مختلف از جمله خط حکیم مومن و محمدباقر طبیب تنکابنی این دفتر نخست در دست رضا قلی هدایت و سپس در دست معتمدالدوله عبدالعلی متخلص به عبدی پسر فرهاد میرزا بوده و یادداشتهای هر دو در دفتر دیده میشود. در ص ۵۳۷ مرحوم رضا قلی خان هدایت به خط خود نوشته است، «هو الله تعالی این بیاض که فی المثل برجیست پر اختر حکمت و درجی پر گوهر معرفت فقیر الراجی لعنایت رضا قلی المتخلص بهدایت در ری خریداری نموده. ۱۲۵۸» و سپس در ص ۵۳۹ پس از چند بیت از الهی که ظاهرا به خط خود او است و در صدر آن نوشته: «الهی عفی عنه» باز مرحوم هدایت به خط خود نوشته است: «این کراس بیاض را که مطالعه مطالع شموص مطالب و مقاصد نکات حکمت آیاتش دیده دل را ضیا دهد و سویدای قلب از سوداش سلب شود و غالبا رسالتش بخط مرحوم حکیم مومن تنکابنی صاحب تحفه است و بعضی را بصوابدید وی نگاشتهاند...».
ماخذ فهرست: مجلد پنجم، صفحه ۴۳۱۱.
دیباچه بیاض منشآت است. در این دیباچه ابیاتی از نظامی در مدح پیغمبر آمده.