محمد بن سلیمان بن محمد بن جابری قاری، محمدعلی بن محمد شفیع حسنی سبزواری.
۱۰۷۰ق، ۱۰۸۹ق.
ص ۱۱۴-۱۳۴.
۸*۱۸سم. ۱۵۸ص. سطور: گوناگون.
1
2
رسانیده ثمره قالوابلی پیدا آمد
ما شیر و می عشق تو با هم خوردیم/ با عشق تو در طفولیت خو کردیم
نینی غلطم چه جای اینست که ما/ با عشق تو در ازل بهم پروردیم
اول که شرر آتش کنت کنز مخفیا از قداحه فاجبت ان اعرف برخاست هنوز نه عالم بود نه آدم حراقه سیاه روی خلق الخلق فی ظلمه میبایست تا قابل شرر آید... .
... و قدم در این بادیه بیپایان از سراعتقاد باید نهاد تابو که بمقصد و مقصودی توان رسید وفقنا و السلام علی من تبع الهدی و انقاد تمت الرساله فی مقاه العقل و هدایه العشق... علی یدا ضعف... محمد بن سلیمان بن محمد بن محمد بن الجابری القاری... فی یوم الاربعاء شهر ربیع اول سنه سبع الف... و قوته.
نوع خط:
تزئینات متن:
نوع کاغذ:
تزئینات جلد:
نسخ و نستعلیق.
نشانها و عنوانها به شنگرف است.
سفید و زرد.
تیماج مشکی یکلا.
1
در میان و پایان دفتر رسالهها نامرتب است و به عکس رسالههای اول دفتر نوشته شده.
ماخذ فهرست: مجلد پنجم، صفحه ۳۸۸۱-۳۸۸۶.
رسالهای است عرفانی در بیان عشق و عقل و اینکه هر کجا شعله آتش عشق پرتو اندازد عقل خانه بپردازد. نویسنده آن برای تایید سخنان خود احادیث و اخبار بسیاری نقل نموده و آنها را با عبارات خویش مزج داده است. نسخه حاضر فاقد آغاز است. گویا رساله در اصل با فصلهایی ترتیب یافته ولی آنچه در این بیاض آمده جز یک فصل عنوان دیگری به چشم نمیخورد.