محمد بن سلیمان بن محمد بن جابری قاری، محمدعلی بن محمد شفیع حسنی سبزواری.
۱۰۷۰ق، ۱۰۸۹ق.
ص ۸۹.
۸*۱۸سم. ۱۵۸ص. سطور: گوناگون.
نوع خط:
تزئینات متن:
نوع کاغذ:
تزئینات جلد:
نسخ و نستعلیق.
نشانها و عنوانها به شنگرف است.
سفید و زرد.
تیماج مشکی یکلا.
1
در میان و پایان دفتر رسالهها نامرتب است و به عکس رسالههای اول دفتر نوشته شده.
ماخذ فهرست: مجلد پنجم، صفحه ۳۸۷۹-۳۸۸۶.
این نامهای است که فخرالدین ابن المطرزی نوشته است به شیخ الوقت قدوه العارفین برهان المله و الدین قهستانی:
بسم الله الرحمن الرحیم.
خیرکم من ذکرکم الله رویته، و رغبکم فی الاخره عمله و زاد فی عملکم منطقه بر مقتضی اشارت نبوت توقیع فضیلت خیریت بر مثال حالت آن کس توان یافت که مشاهده دیدار او از انعکاس انوار الوهیت نشان دهد. و مطالعه کردار او در آینه تصویر رغبت سعادت آخرت بنماید. و موازنه گفتار او واسطه ازدیاد علوم نافع گردد. و الحمدلله وحده امروز این هر سه خصلت درذات شریف شیخ الوقت قطب الحقیقه برهان الطریقه قدوه السالکین ابقی الله برکه انفاسه للاسلام ذخرا و ملاذا موجود است و شکر این موهبت بر اهل اقلیم بل بر کل امت محمد صلی الله علیه و آله لازم. ترقب از میامن انفاس عزیزش آن است که این ضعیف ابن المطرزی را بدریوزه سعادت حسن خاتمت و خلاص از توحش حشمت مدد فرمایند و السلام علی من اتبع الهدی و فرزندان را به دعا خیر یاد میدارد و الحمد لله وحده و الصلوه علی رسوله.