عنوان
پدید آورنده
موضوع
رده
کتابخانه
محل استقرار
IR
۱۰-۱۸۴۱۵
فارسی
دیوان امیر معزی
[نسخه خطی]
/ سراینده: امیر الشعراء ابو عبدالله محمدبن عبدالملک معزی نشابوری.
۱۲۵۱ق.
وزیری. ۹*۱۷سم. ۲۸۶گ. ۱۹س.
1
با نصرت و فتح و ظفر و دولت والا...
سراینده ملک الشعرای دربار سلطان ملک شاه و سلطان سنجر سلجوقی بوده است.
نوع خط:
نستعلیق.
4
در آخر نسخه رقم سلطان علی مشهدی به نظر می‌رسد.
ماخذ فهرست: مجلد دوم، صفحه ۱۱۵۴.
متضمن قصاید و مقطعات و رباعیات.
در تذکره دولت‌شاه مسطور است که: «امیر معزی اصلش از ولایت نساست در ابتدای حال سپاهی بود در خدمت سلطان ملک شاه از خراسان به اصفهان افتاد و او را مرتبه امارت دست داد».
عوفی صاحب لباب الالباب می‌نویسد: «معزی سلطان جهان بیان و لشکرکش امراء کلام... گویند سبب وفات او آن بود که روزی سلطان سعید سنجر در خرگاه تیر می‌انداخت و او بیرون خرگاه ایستاده بود ناگاه تیری از کمان شاه جدا شد و از جاده هدف خطا شد بی قصد تیر نشانه از جگر آن دلبند فضلا ساخت». از بیان عوفی چنین برمی‌آید که معزی به تیر سنجر هلاک شده اما چنانکه خود می‌گوید از زخم تیر بهبودی یافته:
منت خدایرا که بفر خدایگان / من بنده بیگنه نشدم کشته در جهان
منت خدایرا که بجانم نکر قصد / تیری که شه بقصد نینداخت از کمان.
۳۵۴
ایران
کتابخانه٬ موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی
20130410
MF
87856
a
Y
