حمد بیحد و سپاس بیقیاس که سیمرغ قاف دو اسبه بسرحد عدد و احصاء آن نرسد حضرت منزه خداوندی راحلت نعمائه و تبارکت اسمائه که بنابر ارادت ابداع و انواع و اجناس و اجتماع قوی و حواس ظلمات طلسم آدم خاکی را مخزن ابداع و منبع آب حیات گردانیدی و بنی آدم را بکرامت و لقد کرمنا... چنین گوید محرر این مقدمات و مفسر این مقالات... علی بن المنصور الحورنی... که در ایام عنفوان شباب حق سبحانه تعالی این ضعیف را بملازمت آستان دولت... طغا تیمور خان... و در سلک بندگان خاص و ملازمان حضرت منخرط گشت... .
... تا بعد از نماز پگاه بگوشت ماکیان سیاه سرگین بروغن بنفشه آلوده این معالجه سه روز پیاپی بکن و اگر به نشود کتیرا و صمغ عربی و هزار درمان خشک از هریک نیمدرم خرد بسای و بپز و با سه درم روغن گاو کهنه بسرش و لبه بخش کن و از این داروها نیم درم خرد بسای تا نیم درم را با یکدرم روغن گاو بیامیزد و بروی یخ نه تا بفسرد و باز را فروگیر و بگلوی باز فرونه و باز را همچنان در قبابچه بسته میخی بر دیوان بزن و باز را.
نوع خط:
نوع کاغذ:
تزئینات جلد:
نستعلیق.
فرنگی.
مقوایی.
1
نسخه بیاضی است ناقص. بدون نام و نشان.
شکارنامه ایلخانی بر دو مقدمه و بیست و هفت باب ترتیب یافته اما در فهرستی را که مولف در آغاز آورد (در نسخه ما) ۲ مقدمه و دوازده باب را یاد کرده و است نسخهای از این کتاب در فهرست بنگال معرفی شده. فهرست یاد شده تا باب دوازدهم به این ترتیب است:
مقدمه ۱. در علم جانوران شکارکننده از پرندگان و این مقدمه مبنی بر بیست و دو باب.
مقدمه ۲. در علم جانوران دونده چون شیر و پلنگ... و این مقدمه مشتمل است بر پنج باب.
باب. ۱. اندر علامت و صفت بازان و عیب و هنر ایشان و الوان و رنگها.
باب ۲. اندر صیاد که چگونه باید باز را از دام به سلامت بیرون کند.
باب ۳. اندر بازدار که چگونه باید اندر باز داری.
باب ۴. اندر چشم گشادن و خاشاک به انواع دادن و منفعت و مضرت آن.
باب ۵. اندر طبع جانور شناس تا بر طبع خود هست یا نه.
باب ۶. اندر شکار بیرون شدن شکاری و دعائی که به وقت رفتن خوانند.
باب ۷. اندر دارو دادن جهت حفع و دفع مضرت سرما...
باب ۸. اندر پریدن از درخت به درخت جستن.
باب ۹. اندر تدارک آنکه باز فربه شکار بکند.
باب ۱۰. اندر تدارک کرفت باز...
باب ۱۱. اندر تدارک پای سست کردن باز و...
باب ۱۲. اندر گریز افکندن و کریز خانه ساختن...
ماخذ فهرست: مجلد پنجم، صفحه ۴۰۴۶-۴۰۴۷.
نک: فهرست ایوانف، ۲/ ۴۲۲-۴۲۳.
در بیان فن بازداری و قوش داری و دستورالعمل برای شکارچیان و قوشچیان و تربیت حیوانات شکارکننده و راه به دست آوردن ایشان... بنا به تاریخ یاد شده در متن ص ۳۸ که از درباریان طغا تیمورخان و خواجه علی موید است. مولف گوید اصل این کتاب همان صیدنامه ملکشاهی است که علی بن محمد نیشابوری آن را به دستور سلطان ملکشاه و خواجه نظامالملک نوشت و چون در صیدنامه درباره شاهین و کفتار و نیز در باب گشاد کردن شیر و پلنگ و مانند آنها سخنی نرفته بود شش باب بر آن افزودم مولف در این کتاب از کتابها و کسان بسیار نام میبرد که به ترتیب یاد میگردند:
بازنامه جاماسب، بقراط و رساله جالینوس و ابوذر جمهر، جوارح نامه ابوالبختری صیدنامه ابوالفوارس فسادزری، شکره نامه ابوالفرج بازدار، صیدنامه، ابوذر کری و دهقان نجاری و رافع سیار، بازنامه جمشید، بازنامه نوشیروانی، عبدالملک بن نوح، شاه خلف، سلطان ملک شاه، خواجه نظام الملک، ملک سهیل بلخی، ابوالعباس بن فضل، عبدالله بن خالد مروی، سران شاه هراتی، علی بن عبدالله خوارزمی، صاحبک رومی، خواجه زکی اصفهانی، افضلالدین فارسی، خواجه مجدالدین، اسماعیل سیستانی، سربار هندی، تالش ترکستانی، عبدالعزیز مصری صدف نوش غربی.