/ از: علم الهدی پسر فیض کاشانی (محمد بن محمد بن مرتضی).
محمد بدیع.
جمادی الاول ۱۱۱۶ق.
نیمخشتی. ۱۲*۱۸/۵سم. ۲۹۶ص. ۱۷س.
1
2
سپاسی حقشناس و ستایشی نیایش اساس نیازمند شایستگی قبول درگاه کبریای خداوندی مانند و آفریننده برتر از آلایش نمایش چون و چندست که واقفان سرائر دانشوری و عاکفان حظائر ثنا گستری را در تقدیس و تنزیه اوجل شانه... بعد از آرایش دل و زبان بادای وظایف سپاس و ستایش پروردگار- و اهدای درود بر تربت مزار نور بار ولاه ولایت بشارت و انذار... .
... انجام کتاب یقول مولفه... محمد المدعو علم الهدی ابن محسن بن مرتضی... و اذ قد نجزما وعدنا ایراده فی هذا الکتاب منحه للابرار و تذکره لاولی الالباب فلنختم الکلام حامدین... و اجعل ذلک عصمه تعصم نفسی عن الجنوح الی ماسواک و سلوه تسلی قلبی عن الاخلاد الی ما یلهی عن طاعتک و رضاک. و قد وقع الفراغ من تنمیقه کاتبه... محمد المدعو ببدیع فی شهر جمادی الال سنه (۱۱۱۶) ست عشره و مایه بعد الالف... و التحیه.
نوع خط:
تزئینات متن:
نوع کاغذ:
تزئینات جلد:
نسخ.
عنوان و نشانها: شنگرف.
اصفهانی.
تیماجی زرد رنگ با عطف تیماج سرخ.
3
در پایان نسخه مهر بیضی شکل عباسقلی سپهر با مهر چهارگوش دیگری نقش است.
ماخذ فهرست: مجلد پنجم، صفحه ۳۹۰۲-۳۹۰۳.
نک: ذریعه، ۳/ ۴۰۷.
نام این کتاب در نسخه حاضر منحه الابرار آمده است، در اخلاق و عقاید و دارای سه باب است باب اول در پنج گفتار و دو باب دیگر هریک در سه گفتار ترتیب یافتهاند.