ثنا و ستایش مر خداوندی را که دلیل است ذات او بر ذات او و منزهست از مجانست مخلوقات صفات او... اما بعد چنین گوید پخته آتش خامی رسیده کوی ناتمامی... مملوک احرار محمد دهدار... که چون بوسیله سوانح ایام بصحبت بعضی از خلاصه انام رسید...
... و اگر سلیم الفطرتی توفیق تامل در این معنی یا بد زود بر او روشن میشود غرض ما تلویحی بود، نه اثبات این مدعا و الحمدلله رب العالمین.
مولف در دیباچه چنین نویسد: در راه سفر به خیر البلاد (شیراز) نامهای از یکی از دوستان عزیز دریافت مشعر بر طلب دلیل بر اثبات واجب به طریق متکلمین و حکماء و صوفیه و ابطال دور و تسلسل و ذکر برهان سلم و هر چند استعداد این قبول در او نبود، خامه را بنگاشتن این نامه مطلق العنان دانست و آن را نفایس الارقام نام داد. دهدار در پایان رساله این رباعی را از خواجه نصیر نقل کرده:
موجود بحق واحد اول باشد/ باقی همه موهوم و مخیل باشد
هرچند جز او که آید اندر نظرت/ نقش دو، یمین چشم احول باشد
کاتب افزوده تمت الرساله الموسومه به نفایس الارقام فی سنه ۱۳۰۸ق.
نوع خط:
نوع کاغذ:
تزئینات جلد:
نستعلیق تحریری متوسط.
فرنگی آهار مهره کرده.
میشن خرمایی داغدار بیمقوا.
ماخذ فهرست: مجلد پنجم، صفحه ۳۸۱۱-۳۸۱۴.
نک: ش ۱ این دفتر.
سابق الذکر، در اثبات واجب به طریق متکلمین و حکماء و صوفیه و ابطال درو تسلسل و ذکر برهان سلم شامل ده فصل که عنوان هریک از آنها «رقم» است بدین گونه.
رقم اول. در بیان ابطال دور.
رقم دوم. در ابطال تسلسل.
رقم سوم. در بیان برهان سلم.
رقم چهارم. در بیان اثبات واجب به طریق متکلمین.
رقم پنجم. در اثبات واجب به طریق حکما.
رقم ششم. در استدلال به دلائلی که مخصوص به حکیم یا متکلم نیست و محتاج بابطال دور و تسلسل. نه، نه دلیل.
رقم هفتم. در توحید به طریق حکما.
رقم هشتم. در توحید به طریق حکما.
رقم نهم. (توحید) موافق مشرب صوفیه.
رقم دهم. در تلویح بر خاتمه که عقل صحیح و ذوق صریح آن را قبول نماید.
این رساله در کتب تراجم در فهرست مولفات معینالدین ابومحمد محمود بن محمد دهدار یاد شده.