/ از: محمدجعفر پسر طاهر خراسانی اصفهانی متولد ۱۰۸۰ و زنده در ۱۱۲۰ق.
محمدجعفر پسر محمدقلی.
۱۱۲۸ق.
ص ۴۹۵-۵۳۴.
رقعی. ۱۲*۱۸سم. ۵۵۶ص. ۱۷س.
1
2
الحمدلله رب العالمین و صلی الله علی محمد و آله الطیبین و بعد ای فرزند سعادتمند عبدالرزاق بدانکه خلق در پذیرفتن خلق نیکو بر چهار وجهاند اول آنکه ساده دل باشند و خوی بد یا نیک نگرفته باشد چون اطفال. اصلاح حال چنین کسانی آسان باشد...
...و چنین گوید بنده جانی محمدجعفر بن محمدطاهر خراسانی که این جرعه آبیست که از سرچشمه... و این رساله بگوهر مراد مسمی گردید و اول سال هزار و صد و بیست اتمام یافت... گوهر مراد آنرا بدست آید تمت... فی اوایل شهر ربیعالثانی فی یوم الخمیس من شهور سنه ۱۱۲۸... محمدجعفر بن محمدقلی... و طهر هم تطهیرا.
محمدجعفر مولف رسالههای: تباشیر. اکلیل المنهج و رساله رضاعیه به فارسی. کتاب مورد گفتگو در فهرست کتابهای او یاد نشده ولی در پایان نسخه ما، هم نام مولف و هم نام کتاب صریحا یاد شده است. به طوریکه در آغاز این رساله آمده، وی آن را برای فرزند خود عبدالرزاق نگاشته. و در آغاز سال ۱۱۲۰ق. به پایان رسانیده است. وی بیشتر مسایل آن را چهار بخش چهار بخش ذکر کرده است.
نوع خط:
تزئینات نسخه:
نوع کاغذ:
تزئینات جلد:
نسخ.
نشانها شنگرف است.
اصفهانی شکری.
تیماجی مشکی.
1
این رساله ۸ سال پس از تاریخ تالیف آن نوشته شده است.
3
مهر بیضی شکل کاتب نسخه با نقش «عبده محمدجعفر» در پایان این رساله آمده است.