بسمله الحمدلله رب العالمین... اما بعد فانی وقفت علی ما ذکره السید الشریف...
و ابومحمد القزاز کتبهما تروی بهذه الاسانید.
طبق یادداشتی (گویا از فخرالدین نصیری) از عبارتی که در مقدمه جزء ثانی (ص۱۱۱) نوشته شده و روی آن را بعدا خط کشیدهاند معلوم میشود که این نسخه از روی نسخه اصل یا از نسخهای که در عصر مولف کتابت شده استنساخ کردهاند.
نوع خط:
تزئینات متن:
تزئینات جلد:
نسخ مایل به تعلیق.
عناوین و اسامی و نشانیها شنگرف و مشکی.
تیماج جگری، ترنج با سر، لولادار.
2
1
در حاشیه تصحیح شده.
برخی حواشی با قلم غبار از املاء ابوالمعالی، ابوالهدی، محمدنب علی حیدری، محمدبن نجم حسنی در هامش صفحات.
صورت اجازه قرائت و روایت نسخه است که حسین بن علی بن محمد خزاعی (ابوالفتوح رازی صاحب تفسیر معروف) به فرزندش در ربیع الاول سنه ۵۵۱ق. نگاشته و مالک نسخه نجم بن محمدبن محمدبن محمدبن حسن بن نجم شامی سکیکی در نجف اشرف در سنه ۹۸۲ق. این اجازه را کتابت کرده است.
3
2
3
مهر کتابخانه فخرالدین نصیری امینی در آغاز و پایان نسخه ثبت شده است.
نشانه وقف در برخی صفحات تحریر شده.
در آغاز نسخه یادداشتهایی است از فخرالدین نصیری در خصوص این نسخه و نیز وقف این نسخه بر فقهای امامیه و علمای اثنی عشریه که تولیت آن به عهده حاج محمد اثنی عشریه که تولیت آن به عهده حاج محمدابراهیم و بعد از او به فرزندانش واگذار شده به تاریخ شعبان ۱۲۳۶.
مهری در ذیل یادداشت وقف به نشان گویا «عبده محمدابراهیم بن محمدحسن» در آغاز نسخه.