/ از: حسین بن جمالالدین محمد خوانساری ( -۱۰۹۹ق.)
معین بن احمد.
۱۰۹۰ق.
ص ۴۵۸-۴۶۲.
۱۲*۱۹سم. ۴۷۱ص. ۱۵س.
1
2
اذا کان اکثر اهل بلد مسلما و بعضه کافرا و علمنا بذلک لکن لم نعلمهما باعیانهما...
لابد فیه من اخذ الظن و بنائه علی المقدمه المذکوره فتدبر.
نوع خط:
تزئینات متن:
تزئینات نسخه:
تزئینات جلد:
نستعلیق تحریری.
عناوین و نشانیها شنگرف.
تمامی صفحات مجدول شنگرف و لاجورد.
پارچهای.
2
1
در حاشیه تصحیح شده، یادداشت بلاغ و مقابله و قرائت در حضور مصنف در حاشیه پایانی رسایل تحریر شده است.
برخی حواشی و تعلیقات با نشان «منه مد ظله العالی».
فهرست مطالب در روی برگ اول تحریر شده. در ص ۳۸۲ مناجات به لغت سریانی و ترجمه آن به عربی (در دو بیت) نوشته شده است.
3
خط و مهر جمالالدین محمد خوانساری و محمد مومن بن جمالالدین در روی برگ اول و نیز یادداشت کاتب در آغاز نسخه و مهر وی دیده میشود.
ماخذ فهرست: جلد ۵۰، صفحه ۱۵۵.
نک: دانشگاه ۱۶/ ۳۴۲؛ الهیات تهران ۳۹۲؛ عکسی مرکز احیا ۴/ ۱۸۹.
حل شبههای است در خصوص تعارض ظن مسلمان بودن برخی با یقین داشتن به کفر آنها در هنگامی که اکثر اهل یک سرزمین مسلمان بوده و بعضی کافر باشند ولی ندانیم کدام مسلمان و کدام کافرند.