/ از: سلطان حسین خان، ملقب به داروغه ولد حسن خان میر پنج طهرانی (قرن ۱۴ق)
، تاریخ کتابت: قرن ۱۴ق.
ص ۷۰-۸۴
؛۱۳/۵*۲۰سم. ۱۱۴ص. ۱۵س.
1
2
بسمله، حمدله، اما بعد بر جمیع فقرا اله یک دارای سیر و سلوک و ارکان و احکام هستند...، ز نقطه بسمله طلب کنم راه را/ ز ارحم الراحمین بجویم اسرار را
(ناتمام): خدیو کشور گشای کشورگیر/ اسکندر ابن داراب شهیر...
شاید به خط مولف.
نوع خط:
تزئینات نسخه:
تزئینات جلد:
نستعلیق، عبارات عربی نسخ.
صفحات جدول ساده.
تیماج مشکی ضربی گرهدار بدون مقوا عطف تیماج مشکی ساده.
1
صفحات پایانی از ۸۵-۱۱۴ خالی است.
ماخذ فهرست: جلد ۴۵، صفحه ۱۷۹-۱۸۰.
در مقدمه گوید که مولف «در سال ۱۳۴۳ق مشرف به فقر الله گردید و اتصال به سلسله جلیله جلالی که سر حلقه آنها و پیر طریقت اول درویش علی فرزند سلطان محمود باطلی و او طالب حضرت سلمان فارس و او در طریقت فرزند روحانی امیرالمومنین علی بن ابیطالب (ع) بود، واصل گردید».
و این نسخه منظومهای است از داروغه در برخی از نکات اخلاقی و مفاهیم عرفانی با مقدمهای کوتاه به نثر.