مثنوی نان و حلوای شیخ بهایی به خط نسخ در ربیع الثانی ۱۲۷۹ق نگاشته شده (ص ۱۳۰).
در لابلای مجموعه صفحاتی نانوشته مانده.
4
3
1
صفحه ۱۵۷ امضای «حررها احمد».
مهر بیضوی «الفانی احمد» در آغاز مجموعه نیز حک شده است.
در پایان نسخه عبارت تملک «این دفتر مال آقای ذبیحالله مجیدی است» ثبت شده است.
ماخذ فهرست: جلد ۴۵، صفحه ۱۱۷.
شامل قصیدهای در مدح امیر علم خان به تاریخ ۱۲۹۰ق، با مطلع: (ص۳) چه شکر گویمت ای کردگار هر دو جهان/ که گشت از سر نو این جهان پیر، جوان، و نیز با مطلع: (ص۶) مبارک خلعتی آمد مرا از جانب دلبر/ بود سرمایه فخرم، چمن تاجش نهم بر سر، و نیز: (ص۸) سحرگه چون پریدی زاغ ظلمت از شب یلدا/ شنیدستم ز مرغ صبحگه این نغمه ورقا، و نیز: (ص۱۲) فصل گل و بهار بیامد عجب عجب/ دی کرد هان فرار و سرآمد عجب عجب، و نیز: (ص۱۵) ای آفتاب چشمه فلک و سپهر عدل/ وی معدن مروت و وی کان فهم و فضل، و نیز: (ص۱۶) الا که ساقیا تویی غلام حور منظرا/ به جام ریز پی به پی از آن شراب احمرا و چندین شعر دیگر، از جمله قصیده غدیریه او (ص۳۲) و غیره.