/ از: مظفر علیشاه محمدتقی بن محمدکاظم طریقتی کرمانی (۱۲۱۵ق)
، تاریخ کتابت: سال ۱۲۶۰ق (ص ۱۱۷).
ص ۲-۱۱۷
؛۹/۲*۱۵/۳سم. ۲۰۶ص. ۱۴س.
1
2
بسمله، الحمدلله الحکیم الکریم العلی العظیم... بعد چون مقتضای عبودیت حقیقی اشتغال قلب و قالب عبد است بعبادت... .
... قبل از سوال باعتیاد سایر احوال به بیان عقاید حقه اسلامیه اشتغال نماید، و الحمدلله رب العالمین... تسلیما کثیرا.
نوع خط:
تزئینات متن:
تزئینات جلد:
نستعلیق.
عناوین و بر فراز آیات صورتی.
تیماج قهوهای بدون مقوا ضربی گرهدار.
نک: مرعشی، ۶/ ۲۷۶ - ۲۷۷، ش ۲۲۹۱؛ مجلس، ش ۳۹۲۲.
ماخذ فهرست: جلد ۴۵، صفحه ۷۴-۷۵.
در اذکار قلبیه به روش صوفیان با استشهاد به آیات بسیار و بعضی از احادیث و اشعار، در یک مقدمه و دو فصل و یک خاتمه. این رساله به نور علیشاه و مجذوبعلیشاه نیز نسبت داده شده است. فهرست مطالب آن چنین است:
مقدمه: در حضور قلب.
فصل اول: در قسمتی از اوراد که مداومت بر آن منتج قرب نوافل و موجب عروج بر معارج و منازل است.
فصل دوم: در قسمتی از اوراد که هنگام جمعیت فرصت و فراغ بال اشتغال باید نمود.
خاتمه: در اذکاری که هنگام وقوع عطسه و مشاهده نور شمع و چراغ شاهد بیان را به مواظبت آن تر دماغ باید ساخت.