/ از: زینالدین ابو محمد عبدالرحمن بن احمد بن محمد آوی
: کاتب: محمد بن خلیل بن (شیخ؟)
، تاریخ کتابت: شنبه ۴ ربیعالاول ۸۲۲
ص. ۱۴۷-۱۵۱
؛۱۴/۳*۱۸/۷س.م. ۹۵گ. سطرها مختلف.
1
2
نعتقد ان العالم باسره محدث و ان الله سبحانه هو محدثه و خالقه و مدبره و انه قدیم بمعنی انه موجود یجب له الوجود لذاته لا عن عدم سبقه... .
... ما یشترط فی الامام من الصفات فهذا اعتقادنا الذی شهدت بصحته العقول و ورد به الثبت المنقول.
نوع خط:
تزئینات جلد:
نسخ کهن.
چرمی قهوهای ضربی ترنجدار.
1
برگ اول الحاقی دارای فوائد متفرقه است.
در پایان دو برگ الحاقی است مشتمل بر چند فائده از جمله مطلبی از حریری در بیان ظا و ضاد و مناجات سلمان فارسی رضوان الله علیه.
1
4
تملک مجدالدین نصیری و تملکی به سال ۱۱۴۵ (که پس از بازسازی دوباره نویسی شده).
بر صفحه اول الحاقی امضا بلاغ دارد.
ماخذ فهرست: جلد ۴۳، صفحه ۹۲.
در اینکه اولاد شیعیان به چه مطالبی باید هنگام مرگ تلقین نمود، در واقع چکیدهای از اعتقادات خالص شیعی است. این کتاب را مرحوم ابن شهر آشوب سروی مازندرانی در آخر معالم العلما ص. ۱۸۰ جز کتابهای مجهول المولف عنوان کرده است (نیز بنگرید به: امل الآمل ۲/ ۳۶۴). در حاشیه الفوائد الجالیه سید بحرالعلوم ۳/ ۳۰۴ و الاعلام زرکلی ۶/ ۲۷۶ از ابوالفتح محمد بن علی کراجکی (۴۴۹هـ.) دانسته شده است.
شاگرد آوی همین رساله را به نظم آورده چنانچه پس از این در همین نسخه میآید.