/ از: سید ضیاء الدین عبدالله بن مجدالدین محمد بن علی ابن اعرج حسینی حلی (۷۵۴)
، تاریخ کتابت: سده هشتم
؛۱۳/۲*۲۵سم. ۷۸گ. ۱۹س.
1
2
اللهم انی احمدک حمدا لا یقدر حصره و لایحصر قدره و لاینسی ذکره و لا یطوی نشره... .
انجام افتاده: ... ان لم یکن عله للحکم لم یتکرر بتکرره و الا تکرر و احتج المصنف..
با حواشی بعضی با رمز «ص»، «شرح ح س» و «عمیدی سلمه الله» معلوم میشود که در حیات عمیدی نسخه متابت شده است، او نباید عمیدی «حسین بن موسی اردبیلی عمیدی معاصر شیخ بهائی» باشد که «حاشیه شرح تهذیب الوصول» نیز دارد (کشف الحجب و الاستار ص ۱۷۹، امل الآمل ۲/۱۰۳)، بلکه وی بنابر توضیح ذریعه ۱۳/ ۱۶۸ برادر بزرگتر مولف است و در زمان دایی خود علامه حلی بوده و «شرح تهذیب الوصول» را نگاشته، و به عمیدی شهرت داشته، بنابراین وی سید عمیدالدین عبدالمطلب بن مجدالدین میباشد با همه این تفاصیل روشن میشود نسخه در زمان علامه حلی و شارح کتابت شده است.
روی برگ اول کتابت نسخه به میرزا عنایت الله قهپایی صاحب رجال معروف «مجمع المقال» نسبت داده شده، با توجه به اینکه وی پس از ۱۰۱۶ قمری وفات یافته در نتیجه نسخه باید اوائل قرن یازدهم یا اواخر قرن دهم کتابت شده باشد، و این احتمال با توجه به نوع خط و کاغذ و سبک نگارش بسیار بعید مینماید.لذا همان صورت اول را تقویت میکنیم، و العلم عندالله و اهله باذنه.
نوع خط:
تزئینات متن:
تزئینات جلد:
نستعلیق کهن بدون نقطه.
عناوین شنگرف.
چرم قهوهای ضربی ترنج دار.
2
1
دارای حواشی اندک.
دارای تصحیحات اندک.
1
1
3
در آغاز تملک محمد بن محمدصادق موسوی در سال ۱۲۹۲ دیده میشود
از کتابهای کتابخانه مجد الدین نصیری.
مهر بیضوی محمد بن محمدصادق موسوی با عبارت «عبده محمد بن محمدصادق الموسوی» دیده میشود
ماخذ فهرست: جلد ۴۳، صفحه ۳۱-۳۲.
نک: ذریعه، ۲۳/ ۲۰۷ش ۸۶۵۳، هدیه الاحباب، ص ۲۰۴.
شرحی است بر «تهذیب الوصول» علامه حلی (۷۲۶) که دایی شارح بوده است.