: کاتب: سید ابراهیم بن محمد بن میرزا عبدالله جندقی ساکن یزد
، تاریخ کتابت: سهشنبه ۲۹ رجب ۱۲۶۳ق.
۱پ - ۸پ
؛۱۵*۱۹/۵سم. ۶۹گ. ۱۷س.
1
2
شکر و سپاس مر خدای را که آفریننده جهان و دارنده زمین و آسمان است... بعد بر ارباب فضل و کمال واضح است که بهترین الفاظ لفظ عرب است... اله و الله هر دو بمعنی خداست الهه خدایان... .
... یوح آفتاب، یاوه سخن بیهوده، یاس ناامیدی.
نوع خط:
تزئینات متن:
تزئینات جلد:
نسخ و نستعلیق.
عناوین به قرمز.
تیماج مشکی بدون مقوا.
1
در برگ آغازین فهرست برخی از رسالههای مجموعه و یادداشت تهیه فیش از گلچین معانی و پس از رساله اول چند بیت شعر عربی از امام علی (ع) و پس از رساله ششم اشعاری از سعدی به خط کاتب و یادداشتی از وی در قرمز کردن عناوین رساله دوم به تاریخ پنجشنبه ۱۲ شوال ۱۲۶۳ق و در چهار برگ پایانی نصایحی از لقمان حکیم به خط کاتب در شوال ۱۲۶۳ق و نامهای از امام علی (ع) به معاویه و اشعاری عربی و چند یادداشت یادگاری از مسعود میرزا به سال ۱۲۶۳ق و میرزا علی محمد در ۱۲۶۴ق و اسکندر میرزا به سال ۱۲۶۴ق دیده میشود.
نسخهای از این کتاب در مرعشی، ۲۰/ ۲۲۶ معرفی شده است.
ماخذ فهرست: جلد ۲۰، صفحه ۲۹۶.
فرهنگ بسیار مختصری است به ترتیب حروف آغاز کلمهها در ۲۸ باب به ترتیب حروف الفبا.