حکما در مقام اثبات وحدت فعل از برای واجب تعالی که میگویند الفاعل الواحد لایصدر عنه امران سلب فعلیت افاعیل عباد را از او میکنند و هذه عباره بعضهم العامه و الاشاعره من یحذو حذوهم...
... وجود که ظهور نور قهار است نه آنکه مرتبه ذات که لا اسم له و لا رسم له عین همه مرغوبین و مطلوبین شده است که غیر او مرغوب و مطلوب نشود غیره منه تعالی الله عن ذلک علوا کبیرا.