/ از: ابوالحسن علی بن عبدالکریم طرخان بن نقیالدین حموی صفری
کاتب: محمد اشرف بن زینالدین
؛ تاریخ کتابت: ۸ ربیعالثانی ۱۱۰۷ق.
۱۲/۵*۲۳ سم. ۱۳۳گ. ۱۹س.
1
2
قال العبد الفقیر... روی عن النبی صلیالله علیه و سلم انه قال کل کلام لا یبدا فی اوله بحمدالله فهو ابتر فالحمد لله خالق الخلق و البشر و منشی القطر و القطر... و بعد فانه لما کان علم الطب من انفس العلوم و اشرفها و اجل الصناعات المنیفه و الطفها...
... و قد روی عن ابن عمر انه قال من یاکل لحم الغراب و قد سماه رسول الله فویسقا و الله ما هو من الطیبات راه ابن ماجه.
به خط کاتب تصحیح شده.
نوع خط:
تزئینات متن:
تزئینات جلد:
نسخ.
عناوین به شنگرف.
تیماج دو رو با سرطبل، رو مشکی، اندرون قرمز با جدولکشی زرین.
1
2
1
نسخه تصحیح شده است.
حاشیهنویسی مختصر جهت تصحیح.
روی برگ اول نام کتاب و مولف و وقفنامه کتاب که از درآمد حمام نقش جهان اصفهان استنساخ شده به خط مرحوم علامه مجلسی از طرف شاه سلیمان صفوی در جمادیالاول سال ۱۱۰۷ق. با مهر و سجع وی دیده میشود.
3
2
مهر بیضوی «محمدباقر العلوم» روی برگ اول کتاب. مهر مستطیل کتابخانه «مجدالدین (نصیری)» روی برگ دوم.
وقفنامه کتاب به خط مرحوم علامه مجلسی روی برگ اول کتاب.
ابواب این نسخه عبارتند از:
الباب الاول: فی الاحادیث الوارده فی ذکر الامراض و معالجتها و الامر بالتداوی.
الباب الثانی: فی الاحادیث الداله علی ما یتعلق بحفظ الصحه من صفه الاکل و الشرب و النوم و غیر ذلک.
الباب الثالث: فی بیان اصل الطب و الواضع له و فضیلته و موافقته للعقل و الشرع.
الباب الرابع: فی بیان الصحه و فضلها و ذکر الاحادیث الوارده فیه و شیء من الرقی.
الباب السادس: فی بیان فضل عیاده المریض و ما ورد فی ذلک من الاحادیث النبویه.
الباب السابع: فی ذکر اربعین حدیثا طبیه و شرح اکثرها.
الباب الثامن: فی ذکر الخلاف هل التداوی افضل ام ترکه و حجه کل واحد من الطائفتین.
الباب التاسع: فی ذکر الحمیه و فضلها و ما یکتب للحمی و غیرها و ما ورد فی ذلک من الاخبار و نکت من معجزات النبی و فصول تتعلق بتدبیر حفظ الصحه.
الباب العاشر: فی ذکر ادویه مفرده و قواها و منافعها و ما ورد فیها من الاحادیث الطبیه و غیرها.
ماخذ فهرست: جلد ۲۰، صفحه ۱۹۲-۱۹۳.
در این کتاب نویسنده احادیث نبوی در معانی طبی را با استفاده از کلمات اساتیدش در ده باب گردآورده است.