/ از: شمسالدین محمد شیرین بن عزالدین مغربی تبریزی (۸۰۸ق)
ص. ۲ - ۱۵
؛۱۰*۱۳سم. ۴۲۲گ. سطور مختلف.
1
2
حمد بیحد و شکر بیعد سزای ذاتی که وحدتش منشی احدیه و احدیه شد و مرات ازلیت و بدایه کشت و رابطه ظاهریه و باطنیه... .
... و بر همین اختصار کنیم که وقت عزیز است و کار مهمتر از این در پیش واعد بقول الحق و هو الذی یهدی السبیل.
نوع خط:
تزئینات متن:
تزئینات جلد:
نسخ.
عناوین سیاه و شنگرف.
تیماج زرشکی لولادار.
2
1
حواشی و تعلیقات فراوان در هامش بسیاری از صفحات.
بعد از رساله دوم چند برگ باقیمانده از یک وصیت و منتخباتی از البرد الموشی من صناعه الانشاء و مجموعهای از روایت منقول از پیامبر اکرم (ص) به طریقه اهل سنت به تاریخ ۸۲۱ق کتابت شده است؛ در ادامه رساله ۱۲ احادیثی از رسول اکرم (ص) از کتاب موجبات الرحمه و عزائم المغفره اثر احمد بن ابیبکر بن محمد رداد و المصابیح و نیز وصایای امام علی (ع) به امام حسن (ع) و نیز وصایای لقمان به پسرش و در پایان نسخه ترجمه وصایای افلاطون به ارسطو آمده است.
رساله مختصری است در کلیات و مباحث مختصره علم توحید (خداشناسی)، و مشتمل بر دو دائره است: دائره اول: در احدیت و واحدیت و وحدت، دائره دوم: در ظاهر وجود و علم.