الحمد لله الذی جعلنی من المومنین الموحدین و لم یجعلنی من المضلین و لا قاضی جور فی المسلمین... و بعد بر ضمایر ارباب انصاف پوشیده نماند...
... بطریق بیسوادان و خلاف مجادله نماید چه انصاف از شرایط عدالت است و بهتان و افترا منافی ایمان.
مولف ناشناخته و در قرن ۱۱ق. است.
نوع خط:
تزئینات متن:
تزئینات جلد:
نسخ.
عناوین و خطوط شنگرف.
مقوا با روکش اسلیمی و گوه و عطف تیماج سبز.
این رساله دارای دوازده فتح و خاتمه است:
فتح اول: در جواب تدلیسات دیباجه رساله:
فتح دوم: در جواب تدلیس در خلط طریقه صوفیه اثنی عشریه و حلاجیه.
فتح سوم: در جواب تدلیسات در ضمن احوال حلاج.
فتح چهارم: جواب تدلیسات در بیان اولیاء الله.
فتح پنجم: در جواب تدلیساتی که در رد برخی از احادیث وارد در تبصره نموده.
فتح ششم: جواب تدلیسات در مذمت عطار و غیره.
فتح هفتم: جواب تدلیسات در رد خطبه البیان.
فتح هشتم: جواب تدلیسات در منصب قضاء.
فتح نهم: جواب تدلیسات در معانی احادیث قضاء نایبان معصوم.
فتح دهم: جواب تدلیسات در باب عدالت و علم.
فتح یازدهم: جواب تدلیسها در ضمن حکایات منقوله قاضی قم.
فتح دوازدهم: جواب قدح و طعن بر مولف تبصره المومنین.
خاتمه بیان مجملی از بیانصافی و تعصب جاهلیت قاضی قم.
ماخذ فهرست: جلد ۱/۳۳، صفحه ۱۹۶-۱۹۷.
نک: مجلس، ش ۲/ ۱۰۳۱ ط.
مولا محمدطاهر قمی (قرن ۱۱ق.) در پاسخ رساله «تبصره المومنین» رسالهای از زبان یکی از شاگردان خویش نگاشت و سخنان حکیم را پاسخ گفت و رد کرد. مولف رساله حاضر که از طرفداران «حکیم محمد مومن» است این اثر را در پاسخ رساله جوابیه ملا طاهر مزبور نگاشته و نام خویش را از جهت تقیه مخفی کرده است.