/ از: محمد اسماعیل بن حسین بن محمد رضا بن علاءالدین محمد مازندرانی خواجویی اصفهانی معروف به واحد العین
: کاتب: عبدالله بن محمدرضا
، تاریخ کتابت: قرن ۱۳ق.
؛وزیری کوچک. ۱۴*۲۲سم. ۱۰۵گ. ۲۱س.
1
2
3
نحمدک اللهم یا من اذهب اللیل مظلما بقدرته و جاء بالنهار مبصرا برحمته... و بعد فیقول... هذا الدعاء الشریف الموسوم بدعاء الصباح... .
... و لذا نهی عنه رسول الله و عترته المعصومون سادات البشر علیه و علیهم صلوات الله و سلامه ما بزغت الشمس و القمر و الحمدلله علی الاتمام و الصلوه علی رسوله و آله البرره الکرام خیر البریه و اشرف.
کتبه العبد ابن محمدرضا، عبدالله.
نوع خط:
تزئینات متن:
تزئینات جلد:
نوع کاغذ:
نسخ ممتاز.
عناوین به قلم زر و شنگرف.
ساغری با حاشیه گل بوته اکلیل.
فرنگی آهار مهره.
2
1
تعلیقاتی از شارح به قلم شکسته نستعلیق ممتاز در هامش صفحات نوشته شده.
بر پشت برگ پایان بیتی است از خواجه عبدالله انصاری.
1
4
بر پشت برگ آغاز تملک محمد بن صادق الحسینی الطباطبایی است مورخ ۲۱ شوال ۱۳۳۳ق نسخهای است فاخر.
تعلیقاتی به امضای محمدرضا حسینی استرآبادی و نیز به نقل از عیون، مجمع البحرین.