/ از: ناصرالدین ابوسعید عبدالله بن عمر بن محمد بیضاوی شیرازی مشهور به «قاضی بیضاوی»
، تاریخ کتابت: اواخر ماه رمضان المبارک سال ... (سدهی ۱۲ق).
۸۳ برگ، ۱۰ سطر
؛خشتی.
1
2
«بسمله، عم یتساءلون اصله عن ما فحذف الالف کما مر و معنی هذا الاستفهام تفخیم شان ما یتساءلون عنه کانه لفخامته خفی جنه فیسال عنه و الضمیر لاهل مکه کانوا یتساءلون عن البعث فیما بینهم او یتسائلون الرسول ...».
«... من الجنه و الناس، بیان للوسواس او الذی او متعلق بیوسوس ... یعم الثقلین عن النبی علیه السلام من قرء سوره المعوذتین فکانما قرهء الکتب الذی انزل الله تعالی؛ الحمدلله علی التوفیق و نستعین بالله».
کاتب و محل کتابت نامعلوم است؛ رقم کاتب: «قد وقع الفراغ من [ال] نسخه الشریفه فی اواخر رمضان شریف»!
نوع خط:
تزئینات متن:
نوع کاغذ:
تزئینات جلد:
نسخ (دو قلم) و نستعلیق.
عنوانها و نشانیها قرمز؛ اندازه متن: ۱۰ و ۲۰سم.
فرنگی سفید ضخیم و نازک.
مقوایی فرسوده و آفت دیده با روکش کاغذی ابلق متمایل به کرم با عطف پارچه فرسوده.
2
این نسخه در حاشیه تصحیح گردیده است و نیمهی نخست کتاب، دارای حاشیه نویسی و تعلیقاتی با نشانهای «شیخزاده، عصام، ابوالسعود، شهاب، ۱۲، سراشنی، حیدر الجزری، سعدی چلبی، مدارک و ...» است.
ماخذ فهرست: جلد ۲/۴۰، صفحه ۲۲۳.
نسخهای از این اثر پیشتر در همین مجموعه به شمارهی «۱/۴۴۷» معرفی گردید. باید افزود که نسخهی حاضر تنها حاوی جزء سیم است.