بسمله، الحمدلله رب العالمین و الصلوه و السلام علی محمد و آله اجمعین؛ اعلی اسعدک الله فی الدارین و ایانا ان الشیخ محییالدین العربی قدسالله سره العزیز فصل سیر رجال الغیب و قال ان رجال الغایب بسیرون کل شهر و یمرون منه علی طرف من اطراف العالم من الشرق من الغرب و غیر ذلک...
... اغیثونی و احمونی و احصلوا و قوموا علی حوایجی بحق حقکم و بحرمه النی صلی الله علیه و سلم سلمکم الله تعالی فی الدارین و بعده اصلی علی ابنبی عشر مرات؛ تمت.
کاتب و محل کتابت نامعلوم است.
نوع خط:
تزئینات متن:
نوع کاغذ:
تزئینات جلد:
نستعلیق تحریری.
عناوین و نشانیها مشکی؛ اندازه متن: ۵/۱۶*۵/۹ سم.
فرنگی نخودی نازک آهار مهره شده.
میشن یک لایی قهوهای روشن با عطف تیماج قهوهای تیره.
4
1
1
به نظر میرسد این رساله از نسخ نادره بوده باشد، در سرچشمهها (منابع) و فهرستهای در دسترس نسخه دیگری از آن مورد شناسایی نگردید.
در آغازین برگ این مجموعه، نام برخی رسالههای این مجموعه نفیس و نیز یک بیت شعر به فارسی: گل نرگس نکو باشد به دیدن - و لکن تلخ باشد در چشیدن.
یک جدول مشتمل بر جهت و روزهای ماه آمده است. در انجام این رساله، دعای رجال الغیب نیز که به نظر میرسد جدا از این رساله بوده باشد، نوشته شده است.
ماخذ فهرست: جلد ۲/۴۰، صفحه ۳۷۳-۳۷۴.
از این رساله نسخهای نیز در کتابخانه شهرداری استانبول به شماره ۱۰/۵۹ عثمان ارکین موجود است.
رساله کوتاهی در رجال الغیب و نیر بیان و روزهای ماه و حضور آنان در جهات چهارگانه جغرافیایی است. باید دانست که این رساله بر اساس رساله معرفه الغیب محییالدین محمدبن علی اشبیلی اندلسی ابن عربی نوشته شده است؛ با موضوع رجال الغیب رسالههای چندی به زبان عربی، از شمسالدین محمدبن حمزه فناری، محمود بن عثمان لامعی چلبی، محد تقیالدین و دیگران تالیف گردیده است که دقیقا دانسته نشد این رساله کدامیک از رسالههای مذکور است؛ لیکن بر اساس قراین و حجم رساله، به نظر میرسد این رساله بایستی تالیف محمد تقیالدین بوده باشد. بر اساس برخی مصادر رجال الغیب، هفت تناند از مردان خدا که از نظر مردم دنیا پوشیدهاند و جهان به ایشان قوام دارد؛ بحث مربوط به رجال الغیب را گویا نخستین بار محییالدین ابن عربی در کتاب الفتوحات المکیه مطرح کرده است.