<ال>استعارات (رساله...) = رساله فی المجاز و الاستعاره
[ نسخه خطی]
/ از: علاءالدین علی بن محمد سمرقندی رومی قسطنطینی مشهور به «قوشچی»
، تاریخ کتابت: اوایل سدهی ۱۳ق.
۲ (۴۹ب - ۵۵ب) برگ، ۲۱ سطر.
1
2
«بسمله، الحمدلله ذی المن و الاحسان و الصلوه و السلام علی رسوله الموید ببراعه المعانی و فصاحه البیان و علی آله الکرماء و اصحابه العظماء الذین من بایهم یقتد یهتد؛ ثم اعلم ان اللفظ الموضوع المستعمل مفردا کان او مرکبا ان استعمل فیما وضع له فحقیقه مثال الحقیقه فی المفرد کلاسد فی الحیوان ...».
«و فی العباره المخصوصه مجاز کذلک و فی الشرع بالعکس حقیقه شرعیه فی العباده و مجاز شرعی فی الدعاء لان وضعه فی اللغه للدعاء و فی الشرع للعباده؛ تمت الکتاب».
نام کاتب و محل کتابت نامعلوم است.
نوع خط:
تزئینات متن:
نوع کاغذ:
نسخ.
عنوانها و نشانیها قرمز؛ اندازه متن: ۵/۶*۱۵سم.
فرنگی سفید ضخیم.
2
این نسخه در حاشیه تصحیح گردیده است و حاشیهنویسی اندکی در هامش و میان سطور با نشان «شرح» دارد.
ماخذ فهرست: جلد ۲/۴۰، صفحه ۱۶۸ - ۱۶۹.
رسالهی کوتاهی است در علم بلاغت صنعت بیان در ادبیات عرب که در آن به تفصیل، موضوع استعاره، مجاز و کنایه با درج امثالی تبیین گردیده است. از این اثر، بر اساس فهرستها و سرچشمههای در دسترس، در کتابخانههای ایران، نسخهای گزارش نگردیده است؛ لیکن در فهرست برخی از کتابخانههای کشورهایی همچون حجاز، ترکیه، قبرس و امریکا نسخههایی از این اثر معرفی شده است.