/ از: تقیالدین محمد بن پیرعلی بالکسیری بر گوی مشهور به «برگلی» و «بیرکلی»
: کاتب: محمد بن محمدنبی
، تاریخ کتابت: سدهی ۱۲ق.
۱۰ (۲ب - ۱۲الف) برگ، ۲۱ سطر
؛خشتی.
این اثر در سالهای ۱۲۸۹، ۱۳۰۲ و ۱۳۰۳ق در استانبول به صورت سنگی و در سالا ۱۳۱۲ق با اشراف سلیمان سری از سوی دارالطباعه عامره در استانبول به چاپ رسیده است.
1
2
«بسمله، الحمدلله رب العالمین ... و بعد فان کل کلمه اشتقاقیه ان تجرد ماضیه المفرد المذکر الغائب عن حرف زائد تسمی مجردا و اصلیا فان اشتمل علیه تسمی مزید فیه ...».
«... و یعود اللام المحذفه مفتوحه للجزء فیهما بدخولهما نحو لیعزون و لیرمین و لیطوین لم یعزون و لم یرمین و لم یطوین؛ تم الکتاب بعون الله الملک الوهاب».
محل کتابت نامعلوم است؛ رقم کاتب: «تم الکتاب ... علی ید عبدالضعیف المحتاج الی رحمه الله تعالی محمد بن محمدنبی غفرالله لی و له».
نوع خط:
تزئینات متن:
نوع کاغذ:
تزئینات جلد:
نسخ.
عنوانهای و نشانیها مشکی؛ اندازه متن: ۱۷*۵/۹سم.
فرنگی سفید ضخیم.
مقوایی فرسوده با روکش کاغذی کرم با طرح ساعت شنی و عطف تیماج قهوهای فرسوده.
2
1
این نسخه در حاشیه تصحیح گردیده است.
در آغاز نسخه یک یادداشت به ترکی با لهجهی عثمانی در سال ۱۲۴۷ق و نیز یک بیت شعر ترکی از فردی با نام «ابراهیم» دیده میشود: ناگهان بر بیان طالشی بر آلتون کاسه صندرسه نه آرتر قیمتی طاشک نه قیمتدن دو شرکاسه. در انجام در یادداشتی اقسام و شکلهای مختلف صرفی، از مصدر و اسم فعل و ... نوشته شده است. نیز بیت مذکور با اندکی اختلاف همراه چند یادداشت متنوع همچون چند بار تکرار «العبد یدبر و الرب یقدر» و نیز تمرین خوشنویسی آمده است.
ماخذ فهرست: جلد ۲/۴۰، صفحه ۱۴۹ - ۱۵۰.
رسالهای مختصر در تصریف و چگونگی اشتقاقات مختلف صرفی در زبان و ادبیات عرب است که مولف آن را در چند باب و فصل به مانند کتب صرفی در سال ۹۷۵ق یا پیش از آن تالیف نموده است. از این اثر نسخههای دستنویس متعددی در دست است که علیرضا قرهبلوط در معجم التاریخ (ج۴، ص ۲۹۹۳) گزارشی از آنها ارائه نموده است. از این اثر یک شرح با عنوان العنایه فی شرح الکفایه از حسین بن فرهاد اسکوبی پرزرینی (د. پس از ۱۱۲۲ق) در دست است که در ذیل همین مدخل، نسخهای از آن معرفی گردیده است؛ همچنین مختصری (منتخب) از کفایه المبتدی بر گوی در کتابخانهی تکهلی اوغلی (ضمن موزه آنتالیا - ترکیه) به شمارهی «۵۸۷» نگهداری میگردد.